Тальк

Тальк^[2] — Mg₃Si₄O₁₀(OH)₂ — мінерал падкласа слаістых сілікатаў. Мае аксіду магнію (MgO) да 31,7 %, дамешкі аксіду жалеза (FeO) да 5 %, нікелю, алюмінію, марганцу, тытану, натрыю і іншыя^[2].

Тальк
Формула	Mg3Si4O10(OH)2
Статус IMA	grandfathered mineral (G)[d][1]
Фізічныя ўласцівасці
Колер	Бледна-зялёны, белы, шэры, жаўтавата-белы, карычнявата-белы
Колер рысы	Белая
Бляск	Шкляны (перламутравы)
Празрыстасць	Напаўпразрысты
Цвёрдасць	1
Спайнасць	Дасканалая па {001}
Шчыльнасць	2,7—2,8 г/см³
Сінгонія	Манаклінная
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Тальк

Крышталічнае рэчыва. Крышталізуецца ў манакліннай сінгоніі. Уяўляе сабой тлусты навобмацак рассыпісты парашок белага (зрэдку зялёнага) колеру. Якасць тальку вызначаецца яго белізной. Цвёрдасць 1 па шкале Моаса. Шчыльнасць 2776—2824 кг/м³. Не раствараецца ў вадзе, раствараецца ў кіслотах.

Разнастайнасці:

• мінесатаіт (утрыманне жалеза 50—80 ат. %);
• вілемсеіт — з вялікім утрыманнем нікелю;
• стэатыт (тлушчак) — шчыльны масіўны;
• агаліт — тонкавалакністы;
• высакародны тальк — празрысты светлы^[3].

Выкарыстанне

У прамысловых мэтах выкарыстаюць молаты тальк, мікратальк і г. д. Выкарыстоўваецца ў якасці напаўняльніка ў вытворчасці гумы, паперы, лакаў і фарбаў, вогнетрывалай керамікі і інш. Таксама тальк выкарыстоўваецца ў парфумерыі і медыцыне. Стэатыт — вырабны камень^[2].

Паходжанне і радовішчы

Тальк утвараецца пры метамарфізме магматычных і асадкавых карбанатна-магнезітавых горных парод. Радовішчы тальку маюцца ў Аўстрыі, Канадзе, ЗША, Расіі, Францыі і інш.