Таццяна Аляксееўна Таякіна

Таццяна Аляксееўна Тая́кіна^[1] (укр.: Тетяна Олексіївна Таякіна; 12 студзеня 1951 — 7 снежня 2023^[2]) — савецкая ўкраінская балерына, педагог. Народная артыстка СССР (1980).

Таццяна Аляксееўна Таякіна
Дата нараджэння	12 студзеня 1951(1951-01-12)
Месца нараджэння	Кіеў, УССР, СССР
Дата смерці	9 снежня 2023(2023-12-09) (72 гады)
Месца смерці	Кіеў, Украіна
Грамадзянства	СССР  Украіна
Адукацыя	Расійскі інстытут тэатральнага мастацтва[d]
Прафесія	балерына
Прэміі
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзілася 12 студзеня 1951 года ў Кіеве ў сям’і кіроўцы і прадаўшчыцы крамы падпісных выданняў.^[3]

Займацца танцам пачала ў Палацы піянераў у Л. Крымскай, дзякуючы парадзе якой паступіла ў Кіеўскае дзяржаўнае харэаграфічнае вучылішча, якое скончыла ў 1969 годзе па класе В. П. Мей. Сярод педагогаў у вучылішчы — А. А. Папова (класічны танец), Ф. М. Баклан  (укр.) (дуэтны танец), А. В. Зайцаў, А. М. Муха.

З 1969 года — у балетнай трупе Кіеўскага тэатра оперы і балета імя Т. Шаўчэнкі, дзе танцавала да 1989 года. У тэатры займалася ў Г. М. Кірылавай, свае найважнейшыя партыі рыхтавала з педагогам-рэпетытарам І. С. Сонінай.^[4]

З 1969 года склаўся шматгадовы творчы танцавальны дуэт з артыстам балета В. П. Коўтунам  (руск.). У 1970 годзе іх дуэт браў удзел у Міжнародным конкурсе артыстаў балета ў Варне, дзе яны сталі лаўрэатамі 3-й прэміі. У 1973 годзе атрымалі 2-ю прэмію і сярэбраны медаль Міжнароднага конкурсу артыстаў балета ў Маскве.

У 1977 годзе па запрашэнні М. М. Плісецкай удзельнічала разам з В. П. Коўтунам  (руск.) у IV Міжнародным фестывалі танца ў Парыжы, дзе за выкананне «Вялікага класічнага па» на музыку Д. Абера ў харэаграфіі В. І. Гзоўскага  (руск.) атрымала прэмію імя Ганны Паўлавай, якая ўручаецца Парыжскай акадэміяй танца.

У якасці вядучай балерыны гастралявала за мяжой.

У 1982 годзе скончыла Дзяржаўны інстытут тэатральнага мастацтва ў Маскве па спецыяльнасці «педагог-балетмайстар».

З 1989 года — мастацкі кіраўнік, у 1993—2010 гадах — дырэктар Кіеўскага харэаграфічнага вучылішча.^[5]

Выкладала ў балетнай студыі Ochi International Ballet (Нагоя, Японія).

З 1996 года — член Камітэта па Дзяржаўных прэміях Украіны імя Т. Р. Шаўчэнкі.

Сям’я

• Муж — Валерый Пятровіч Коўтун  (руск.) (1944—2005), артыст балета, балетмайстар. Народны артыст СССР (1978).
• Сын — Кірыл, танцоўшчык, выкладае ў Кіеўскім харэаграфічным вучылішчы дуэтны танец.
• Два ўнукі

Творчасць

Высокае тэхнічнае майстэрства і артыстычная адоранасць дазваляюць балерыне з роўным поспехам выступаць як у класічным, так і ў сучасным рэпертуары. Яе лепшыя партыі: Адэта-Адылія («Лебядзінае возера» П. І. Чайкоўскага), Сванільда («Капелія» Л. Дэліба), Нікія («Баядэрка» Л. Мінкуса), Аўрора («Спячая прыгажуня» П. І. Чайкоўскага), Жызель («Жызель» А. Адана), Кітры («Дон Кіхот» Л. Мінкуса).

Узнагароды

• 3-я прэмія Міжнароднага конкурсу артыстаў балета ў Варне (1970)
• 2-я прэмія Міжнароднага конкурсу артыстаў балета і харэографаў у Маскве (1973)
• Прэмія імя Ганны Паўлавай Парыжскай акадэміі танца на IV Міжнародным фестывалі танца (Францыя, 1977)
• Народная артыстка Украінскай ССР (1977)
• Народная артыстка СССР (1980)^[6]
• Прэмія Ленінскага камсамола (1977) — за высокое исполнительское мастерство
• Дзяржаўная прэмія Украінскай ССР імя Т. Р. Шаўчэнкі (1986) — за выкананне партый Дэзірэ, Аўроры ў балетным спектаклі «Спячая прыгажуня» П. І. Чайкоўскага, пастаўленым на сцэне КУГАТОБ імя Т. Р. Шаўчэнкі^[7].