Уладзімір Васілевіч Струмінскі

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Струмінскі.

Уладзімір Васілевіч Струмі́нскі^[2] (руск.: Владимир Васильевич Струминский; 29 красавіка 1914 — 22 лютага 1998) — савецкі і расійскі вучоны ў галіне аэрадынамікі, лятальных апаратаў і тэарэтычных асноў самалётабудавання, акадэмік Акадэміі навук СССР (1966), Герой Сацыялістычнай Працы (1990^[2]).

Уладзімір Васілевіч Струмінскі
Дата нараджэння	16 (29) красавіка 1914
Месца нараджэння	Арэнбург, Арэнбургская губерня, Расійская імперыя[1]
Дата смерці	22 лютага 1998(1998-02-22) (83 гады)
Месца смерці	Масква, Расія
Месца пахавання	Траякураўскія могілкі
Грамадзянства	СССР  Расійская імперыя  Расія
Бацька	Васіль Якаўлевіч Струмінскі[d]
Дзеці	Барыс Уладзіміравіч Струмінскі[d]
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	аэрадынаміка
Месца працы	Цэнтральны аэрагідрадынамічны інстытут[d] Інстытут тэарэтычнай і прыкладной механікі імя С. А. Хрысціяновіча СА РАН[d] Маскоўскі фізіка-тэхнічны інстытут Новасібірскі дзяржаўны ўніверсітэт Інстытут праблем механікі РАН[d]
Навуковая ступень	доктар фізіка-матэматычных навук
Навуковае званне	акадэмік АН СССР[d] акадэмік РАН[d]
Альма-матар	фізічны факультэт МДУ[d]
Навуковы кіраўнік	Міхаіл Аляксандравіч Леантовіч[d] і Сяргей Ціханавіч Канабееўскі[d]
Вядомыя вучні	Viktor Kozlov[d]
Член у	Расійская акадэмія навук Акадэмія навук СССР
Прэміі
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзіўся ў Арэнбургу ў сям’і настаўніка. У 1925 годзе сям’я Струмінскіх пераехала ў Казань^[3]. Тут Уладзімір Струмінскі скончыў сямігадовую школу і працаваў слесарам, токарам на машынабудаўнічых заводах Казані. У 1931 годзе прыехаў у Маскву і працаваў токарам на заводзе «Дынама»^[3]. Скончыў рабфак пры заводзе^[3]. У 1933 годзе паступіў на фізічны факультэт Маскоўскага ўніверсітэта, які скончыў у 1938 годзе з чырвоным дыпломам. Па рэкамендацыі навуковага кіраўніка дыпломнага праекта акадэміка М. А. Леантовіча^[4] паступіў у аспірантуру Інстытута фізікі Маскоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта. Кандыдацкую дысертацыю «К электронной теории твёрдых тел. Квантовомеханический расчёт упорядоченной бета-латуни» (пад кіраўніцтвам С. Ц. Канабееўскага) падрыхтаваў датэрмінова ў канцы 1940 года і абараніў яе^[4]. У маі 1941 года У. В. Струмінскі накіраваны ў Цэнтральны аэрагідрадынамічны інстытут (ЦАГІ), дзе працаваў да 1966 года. У пачатку 1950-х гадоў Уладзімір Васільевіч быў прызначаны намеснікам начальніка ЦАГІ па аэрадынаміцы і кіраўніком асноўнай аэрадынамічнай лабараторыі № 2^[4]. У 1947 годзе пачаў выкладаць у Маскоўскім фізіка-тэхнічным інстытуце, арганізаваў у ім кафедру гетэрагенных асяроддзяў^[3]. У 1966—1971 гадах займаў пасаду дырэктара Інстытута тэарэтычнай і прыкладной механікі Сібірскага аддзялення Акадэміі навук СССР. Выкладаў у Новасібірскім дзяржаўным універсітэце^[3]. У 1971—1977 гадах У. В. Струмінскі загадваў аддзелам фізічнай аэрамеханікі ў Інстытуце праблем механікі Акадэміі навук СССР, у 1977—1989 гадах сектарам механікі неаднародных асяроддзяў (пазней аддзел механіка-матэматычных метадаў у тэхналогіі і эканоміцы) Акадэміі навук СССР.

Памёр У. В. струмінскі 22 лютага 1998 года. Пахаваны ў Маскве на Траякураўскіх могілках.

Навуковая дзейнасць

У. В. Струмінскаму належаць навуковыя працы па нелінейнай тэорыі ўстойлівасці, дынамічнай тэорыі турбулентнасці, кінетычнай тэорыі газаў, паляпшэнню лётных дадзеных самалётаў і інш. Стварыў тэорыі слізгальных і стрэлападобных крылаў. Ініцыятар даследаванняў па выкарыстанні вадароду ў якасці паліва ў авіяцыі паветрана-касмічнай тэхніцы. Ажыццявіў цыкл эксперыментальных і тэарэтычных работ па аэрадынамічных даследаваннях абцякання крылаў канчатковага размаху, даследаваннях памежнага пласта.

Зноскі

1. Струминский Владимир Васильевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
2. БелЭн 2002.
3. Академик В. В. Струминский (1914—1998) (биографический очерк) Архівавана 6 ліпеня 2010. // Институт теоретической и прикладной механики: годы, люди, события / ИТПМ СО РАН; Отв. ред. А. М. Харитонов. — Новосибирск: Изд-во СО РАН, 2000. — С. 135—141.
4. Владимир Васильевич Струминский (к столетию со дня рождения) // Прикладная математика и механика, том 78. Вып. 2, 2014.(руск.)