Уладзімір Кандратавіч Дыдырка

Уладзімір Кандратавіч Дыдырка (22 верасня 1877, с. Дахноўка^[ru], цяпер Чаркаская вобласць, Украіна — 15 сакавіка 1938, Менск, НКУС) — беларускі матэматык. Прафесар (1932).

Уладзімір Кандратавіч Дыдырка
Дата нараджэння	22 верасня 1877(1877-09-22)
Месца нараджэння	Дахніўка[d], Чаркаскі павет[d], Кіеўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	15 сакавіка 1938(1938-03-15) (60 гадоў)
Месца смерці	НКУС Менска[d], Менск, Менская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Род дзейнасці	матэматык
Навуковая сфера	аналітычная геаметрыя
Месца працы	Мінская мужчынская гімназія Беларускі дзяржаўны педагагічны ўніверсітэт імя Максіма Танка Беларускі нацыянальны тэхнічны ўніверсітэт БДУ
Альма-матар	Кіеўскі нацыянальны ўніверсітэт імя Тараса Шаўчэнкі (1900) МДУ (1902)

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Дыдырка.

Біяграфія

З шляхецкай сям’і^[1].

Скончыў у 1900 годзе Кіеўскі ўніверсітэт, у 1902 годзе Маскоўскі ўніверсітэт. 3 1902 у Мінскай мужчынскай гімназіі, з 1918 у Мінскім інстытуце народнай адукацыі, з 1920 годзе ў БПІ, з верасня 1922 года ў БДУ. У чэрвені — жніўні 1928 года знаходзіўся ў навуковай камандзіроўцы ў Гетынгенскім універсітэце, прымаў ўдзел у працы навуковага семінара Д. Гільберта^[1]. З кастрычніка 1932 года прафесар^[2]. Пражываў у кватэры № 19 Дома спецыялістаў па вул. Савецкай у Менску^[2].

Арыштаваны 31 кастрычніка 1937 года ва ўласнай кватэры^[2]. Паводле Леаніда Маракова, даследчыка савецкіх рэпрэсій, калі арыштоўвалі Дыдырку, яго жонка страшна галасіла, біла кулакамі па сценах і клікала суседзяў на дапамогу. Чэкісты запомнілі праблемы, якія яна для іх стварыла. У лагер яе адправілі з «рэкамендацыямі», выконваючы якія «вертухаі» хутка яе забілі^[3].

Асуджаны асобай нарадай пры НКУС 21.1.1938 як «агент германскай разведкі» да ВМП. Расстраляны. Рэабілітаваны трыбуналам БВА 17.9.1965. Асабовая справа Д. № 19338-с захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі^[2].

Навуковая дзейнасць

Навуковыя працы па аналітычнай геаметрыі. Аўтар першай манаграфіі па матэматыцы, што была надрукавана вучоным БДУ «Цыркулярныя крывыя трэцяга парадку» (1928—1932)^[1].

Зноскі

1. А. А. Гусак. Дыдырка Уладзімір Кандратавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).
2. ДЫДЫРКА Уладзімір Кандратавіч // Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 3. Кніга 1 / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Мн., 2004.
3. Маракоў: Мінск — горад без пераемнасці (Інтервью Нашай ніве)