Бітва за Дняпро

Бітва за Дняпро (1943) — шэраг наступальных аперацый Чырвонай арміі пад час Вялікай Айчынай вайны, у выніку якіх ад нямецкіх акупантаў быў вызвалены шэраг гарадоў украінскага Падняпроўя, у тым ліку Кіеў.

Бітва за Дняпро
Асноўны канфлікт: Вялікая Айчынная вайна
Савецкія байцы фарсіруюць Днепр
Дата	26 жніўня — 23 снежня 1943
Месца	рака Днепр, СССР
Вынік	Перамога Чырвонай Арміі
Праціўнікі
СССР Германія Румынія
Камандуючыя
Г. К. Жукаў К. К. Ракасоўскі І. С. Конеў М. Ф. Ватуцін Эрых фон Манштэйн Ханс Гюнтэр фон Клюгэ
Сілы бакоў
2 650 000 салдат 51 000 гармат 2400 танкаў 2850 самалётаў 1 250 000 салдат 12 600 гармат 2100 танкаў 2000 самалётаў
Страты
беззваротныя 417 323 чалавек, санітарныя 1 269 841 чалавек[1] ад 400 000 чалавек да 1 000 000 чалавек
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ход падзей

11 жніўня 1943 года, пасля паражэння ў Курскай бітве, немцы пачалі будаўніцтва ўмацаванняў, т. зв. «Усходняга вала», з мэтаю спыніць наступленне савецкіх войск. Галоўную частку Усходняга вала складала рака Днепр.

Наступленне савецкіх войск, якое мела мэтаю вызваленне левабярэжнай Украіны і захоп плацдармаў на правым беразе Дняпра, пачалося 26 жніўня 1943 года. У ноч на 21 верасня савецкія войскі фарсіравалі Днепр каля вусця Прыпяці, і да канца верасня, пераадолеўшы найбольш умацаваную частку Усходняга вала, захапілі 23 плацдармы на правым беразе Дняпра.

12 кастрычніка пачаўся другі этап бітвы, працягам якой былі вызваленне Запарожжа (14 кастрычніка), Днепрапятроўска (25 кастрычніка), Кіева (6 лістапада). Планы нацыстаў па стабілізацыі лініі фронта на Дняпры былі сарваныя. Поспех бітвы за Днепр стаў перадумоваю наступлення на правабярэжную Украіну і Крым.

Зноскі

1. Советская военная экциклопедия в восьми томах. Второе издание. — Москва:Военное издательство, 1990. — Том 1:«А»—«Бюлов». — Стр.406.