Цела чалавека

Цела чалавека — фізічная структура арганізма чалавека, якая складаецца з клетак, тканак, органаў і сістэм, што ўзаемадзейнічаюць для забеспячэння жыццядзейнасці, падтрымання гамеастазу і выканання фізічных і псіхічных функцый.

Цела мужчыны на ілюстрацыі Андрэаса Везалія.

Асноўныя часткі цела чалавека — галава, шыя, тулава, верхнія і ніжнія канцавіны (рукі і ногі)^[1].

Будову чалавечага цела вывучае анатомія чалавека.

Узроўні арганізацыі

Выдзяляюць наступныя ўзроўні арганізацыі чалавечага цела^[2]:

• Хімічны ўзровень. На хімічным узроўні цела складаецца з субатамных часціц, атамаў і малекул. Структуры цела чалавека маюць у сабе малекулы вады, бялкі, вугляводы і г.д.
• Клеткавы ўзровень. Усе структуры цела складаюцца з клетак — найменшых незалежных функцыянальных адзінак жывых арганізмаў.
• Тканкавы ўзровень. Групы падобных клетак аб’ядноўваюцца ў тканкі.
• Узровень органаў. На гэтым узроўні органы ўтвараюцца з некалькіх відаў тканак.
• Узровень сістэм органаў. Групы органаў працуюць разам для выканання разнастайных функцый і забеспячэння патрэб цела. Адны і тыя ж органы могуць выконваць функцыі ў розных сістэмах.
• Арганізменны ўзровень. Найвышэйшы ўзровень, на якім усе сістэмы органаў утвараюць асобны арганізм.

Хімічны склад

Найбольш распаўсюджаныя паводле масы хімічныя элементы ў целе чалавека — кісларод (65 %), вуглярод (18 %) і вадарод (10 %). Усе іншыя элементы складаюць 7 % масы цела^[3].

Гл. таксама

• Анатомія чалавека
• Спіс абсягаў цела чалавека