Шыман Караль Агінскі

Шыман Караль Агінскі (каля 1625 — 3 ліпеня 1694^[4]) — вялікалітоўскі дзяржаўны і вайсковы дзеяч. Падкаморы віцебскі (з 1654), вялікі мечнік літоўскі (1679—1687), ваявода мсціслаўскі (1687—1688).

Шыман Караль Агінскі
Герб «Агінскі»
Мечнік вялікі літоўскі 1679 — 1687
Папярэднік	Юрый Тызенгаўзен
Пераемнік	Мікалай Францішак Агінскі
Ваявода мсціслаўскі 1687 — 1688
Папярэднік	Ян Агінскі
Пераемнік	Аляксандр Ян Масевіч
Нараджэнне	каля 1625
Смерць	3 ліпеня 1694(1694-07-03)[1]
Месца пахавання	Касцёл Святой Тэрэзы[d][2]
Род	Агінскія[3]
Бацька	Самуэль Леў Агінскі
Маці	Соф'я з Білевічаў
Жонка	Тэадора з Корсакаў Тэрэза Ясянецкая
Дзеці	Марцыян Міхал Агінскі, Элеанора Агінская, Багуслаў Казімір Агінскі, Аляксандр Агінскі

Біяграфія

Са старэйшай княжацкай лініі роду Агінскіх, сын Самуэля Льва і Соф’і з Білевічаў.

У 1641—1655 гадах навучаўся ва ўніверсітэце Франекера ў Галандыі, дзе на лацінскай мове выдаў кнігу пра паводзіны пры двары. У Галандыі ж ажаніўся з Т. Стаакман, якая неўзабаве па прыездзе ў Літву пакінула яго і вярнулася дадому.

У 1654 годзе атрымаў урад падкаморага віцебскага. Пасля захопу 22 лістапада 1654 года Віцебска расійскім ваяводам Шарамецьевым, разам з бацькам пераехаў у Вільню. У 1660 годзе далучыўся да войска вялікага гетмана літоўскага Вінцэнта Гансеўскага. У 1660—1663 гадах як паручнік удзельнічаў у вайсковых аперацыях. Пасля вяртання паводле Андрусаўскага перамір’я Віцебска ў склад Рэчы Паспалітай, застаўся на ўрадзе падкаморага.

Валодаў Еўем і Лёзнам. У 1690 годзе атрымаў спадчыну стрыечнага брата Марцыяна Аляксандра.

У шлюбе з Тэадорай Корсак меў сыноў Багуслава Казіміра, Марцыяна Міхала і 2 дачок. У шлюбе з Тэрэзай Войнай-Ясянецкай — сына Аляксандра.

Сябар Віленскага праваслаўнага Святадухаўскага брацтва^[5]. У 1680 годзе перайшоў у каталіцтва. Быў фундатарам Віленскага касцёла кармелітаў босых, дзе і пахаваны.

Зноскі

1. Радаман А., Галубовіч В., Вілімас Д. Земскія ўраднікі Віцебскага ваяводства ў другой палове XVI — першай палове XVII стст. // Commentarii Polocenses historici / пад рэд. В. Галубовіч, В. Варонін — Наваполацк, Мн.: 2005. — Т. II. — С. 52.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q125940358'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q16449286'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q750424'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q125792553'></a>
2. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 316.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q125352562'></a>
3. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 315–317.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q125352562'></a>
4. ЭнцВКЛ 2005.
5. ЭГБ 1993.