Энцэлад (спадарожнік Сатурна)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Энцэлад — шосты па памерах спадарожнік Сатурна. Быў адкрыты ў 1789 годзе ў ходзе назіранняў Уільяма Гершеля. Да таго, як два міжпланетныя зонды «Вояджэр» прайшлі паблізу Энцэлада ў пачатку 1980-х, пра яго было мала вядома, у прыватнасці, было вядома аб наяўнасці вадзянога лёду на яго паверхні. Дзякуючы назіранням з «Вояджэра» было ўстаноўлена, што дыяметр Энцэлада складае прыкладна 500 км (каля 0,1 ад дыяметра найбуйнейшага спадарожніка Сатурна Тытана) і што паверхня Энцэлада адлюстроўвае амаль усё сонечнае святло, якое трапляе на яго паверхню. «Вояджэр-1» выявіў, што Энцэлад рухаецца па арбіце ўнутры найбольш шчыльнай часткі безуважлівага кольца Е і абменьваецца з ім рэчывам; зыходзячы з гэтага, можна меркаваць, што кольца Е абавязана сваім паходжаннем Энцэладу. «Вояджэр-2» выявіў, што на паверхні невялікага спадарожніка прадстаўлены разнастайныя ландшафты: ад старога моцна кратаравага рэльефу, да маладога, на якім ўзрост некаторых участкаў не старэй за 100 млн. гадоў.
У 2005 годзе міжпланетны зонд «Касіні» некалькі разоў прайшоў паблізу Энцэлада, дзякуючы чаму былі атрыманыя больш падрабязныя звесткі аб паверхні спадарожніка.
Remove ads
Крыніцы
Спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads