Эрзянская мова

Эрзянская мова (саманазва эрзянь кель) — адна з мардоўскіх моў фіна-вугорскай сям'і, мова эрзян, адна з трох дзяржаўных моў Рэспублікі Мардовія, разам з макшанскай і рускай.

Эрзя́нский язы́к
Саманазва	зрзянь кель
Краіны	Расія. Таксама носьбіты эрзянскай мовы пражываюць у краінах: Азербайджан, Казахстан, Кіргізія, Туркменія, Украіна і Узбекістан.
Рэгіёны	У Расіі: Мардовія, Чувашыя, Татарстан, Башкартастан, Ніжагародская, Ульянаўская, Пензенская, Самарская, Арэнбургская, Саратаўская вобл.
Афіцыйны статус	Мардовія
Агульная колькасць носьбітаў	Усяго ~ менш 514 322 чал., у тым ліку ў Расіі не больш за 431 692 чал.(сума ўсіх мардоўскіх моў) (з улікам перапісу за 2010 год)
Статус	ёсць пагроза знікнення[d][1]
Класіфікацыя
Катэгорыя	Мовы Еўразіі
Уральская сям'я Фіна-пермская галіна Волжская група [2] Роднасныя мовы: макшанская, марыйская
Пісьменнасць	кірыліца (эрзянская пісьменнасць)
Моўныя коды
ДАСТ 7.75–97	эрз 835
ISO 639-1	—
ISO 639-2	myv
ISO 639-3	myv
WALS	moe
Atlas of the World’s Languages in Danger	350
Ethnologue	myv
Linguasphere	41-AAD-aa
ELCat	3207
IETF	myv
Glottolog	erzy1239
Вікіпедыя на гэтай мове

Колькасць носьбітаў

Па прычыне, што пры перапісе насельніцтва многія жыхары Рэспублікі Мардовія пазначылі валоданне мардоўскай мовай, не падзяляючы яе на макшанскую і эрзянскую, дакладная колькасць носьбітаў эрзянскай мовы вызначыць складана. Па дадзеных рэсурсу Ethnologue носьбітамі гэтай мовы з'яўляюцца 517575 чалавек, у тым ліку ў Расіі 440000 чалавек.

Зноскі

1. UNESCO Atlas of the World's Languages in Danger Праверана 24 чэрвеня 2018.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q925553'></a>
2. Г. Д. МакКоннел, В. Солнцев, В. Михальченко "Письменные языки мира. Языки Российской Федерации. Социолингвистическая энциклопедия. Книга 1."