Юрый Радзівіл (1578—1613)

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з падобнымі імёнамі, гл. Радзівіл і Юрый Радзівіл.

Юрый Радзівіл (14 снежня 1578 — 13 лютага 1613, Жыжморы) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Староста мазырскім (1589—1607), дзяржаўца анікштанскі (з 1590), кашталян троцкі (1600—1613). Маршалак Трыбунала ВКЛ (1599, 1605).

Юрый Радзівіл
Трубы
Кашталян троцкі 1600 — 13 лютага 1613
Папярэднік	Мікалай Тальваш
Пераемнік	Ян Юрый Радзівіл
Староста мазырскі 1589 — 1607
Папярэднік	Мікалай Радзівіл
Пераемнік	Бальтазар Стравінскі
Нараджэнне	14 снежня 1578 Трокі, Троцкі павет, Троцкае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае
Смерць	13 лютага 1613(1613-02-13)[1] (34 гады) Жыжмары, Ковенскі павет[d]
Род	Радзівілы
Бацька	Мікалай Радзівіл[2]
Маці	Алена з Глябовічаў[d]
Жонка	Соф’я са Збароўскіх[d][2]
Веравызнанне	кальвінізм

Сын новагародскага ваяводы Мікалая Радзівіла. Вучыўся ў Страсбургу, Базелі, падарожнічаў па Германіі, Швейцарыі. Пратэкцыяй свайго апекуна Крыштафа Радзівіла Перуна ў 1589 годзе стаў старостам мазырскім, у 1590 — дзяржаўцам анікштанскім.

Шчыры кальвініст, удзельнічаў у заключэнні палітычнага саюза паміж пратэстантамі і праваслаўнымі, скіраванага супраць контррэфармацыі і царкоўнай уніі. На чале ўласных атрадаў прыняў удзел у антыкаралеўскім рокашы Зебжыдоўскага 1606—1609 гадоў. Хаця не браў удзелу ў Гузаўскай бітве і падзеях мая-чэрвеня 1608 года ў ВКЛ, а таксама выбачыўся перад каралём — быў адхілены ад пасяджэнняў сенацкай ізбы.

У 1599 годзе абраны правізарам віленскай канфедэрацыі. Як евангеліст дбаў пра забеспячэнне парафій у Серэях і Ліпічыне, фундаваў збор у Святым Возеры. У падзяку за патранат над кальвіністамі Крыштаф Краньскі прысвяціў Юрыю Радзівілу Postyllę Kościoła powszechnego apostolskiego (Łaszczów, 1611).

У шлюбе з Соф’яй са Збароўскіх усе дзеці памерлі ў маленстве.

Пахаваны ў зборы ў Дакудаве.

Валодаў маёнткамі Дубінкі ў Віленскім павеце, Беліца, Дакудава, Ліпічава, Жырмуны ў Лідскім павеце, Жупраны, Гняздзілавічы, Вольберавічы ў Ашмянскім павеце, Індура ў Гарадзенскім павеце і іншымі. Маёнткі перайшлі ў спадчыну да стрыечных братоў Януша і Крыштафа.