2-я армія (Аўстра-Венгрыя)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. 2-я армія.

2-я а́рмія (ням.: k.u.k. 2. Armee) — воінскае аб’яднанне армейскага ўзроўню сухапутных сілаў Аўстра-Венгрыі падчас Першай сусветнай вайны.

kaiserlich und königliche 2. Armee 2 Армія
ням.: 2. Armee
Аўстра-венгерскі кулямётны разлік кулямёта Шварцлозэ вядзе агонь па атакуючых расійскіх самалётах. Усходні фронт. 25 сакавіка 1916.
Гады існавання	ліпень 1914 — лістапад 1919
Краіна	Аўстра-Венгрыя
Тып	Пяхота
Удзел у	Першая сусветная вайна Варшаўска-Івангарадская аперацыя Горліцкі прарыў Вялікае адступленне Брусілаўскі прарыў Чэрвеньскае наступленне Аперацыя «Фаўстшлаг»
Камандзіры
Вядомыя камандзіры	фельдмаршал Эдуард фон Бём-Эрмалі

Гісторыя

Была сфармавана ў жніўні 1914 года і мела 6,5 пяхотных і 1 кавалерыйскай дывізіі. Згодна з планам Генеральнага штаба, армія планавалася для вядзення баявых дзеянняў на Сербскім фронце, але ўжо 20 жніўня пасля разбуральнай паразы аўстра-венгерскіх войскаў 3-й арміі пры бітве пры Гнілой Ліпе была тэрмінова пераведзена на Усходні фронт для барацьбы з войскамі Расійскай імперыі. Са жніўня 1914 г. армія змагалася ў Галіцыйскай бітве. Перад яе пачаткам складалася з чатырох карпусоў і шасці асобных дывізій^[1]:

Баявы расклад 2-й арміі ў жніўні 1914 года
Армія	Корпус	Дывізія
2-я Армія	XII Корпус	16-я пяхотная дывізія
		35-я пяхотная дывізія
		38-я Ганведская пяхотная дывізія
	III Корпус	6-я пяхотная дывізія
		28-я пяхотная дывізія
		22-я пяхотная дывізія Ландверу
	VII Корпус	17-я пяхотная дывізія
		34-я пяхотная дывізія
	IV Корпус	31-я пяхотная дывізія
		32-я пяхотная дывізія
	Асобныя	11-я пяхотная дывізія
		43-я пяхотная дывізія Ландверу
		20-я Ганведская кавалерыйская дывізія
		1-я кавалерыйская дывізія
		5-я Ганведская кавалерыйская дывізія
		8-я кавалерыйская дывізія

Пачынаючы з 25 жніўня, першыя часткі VII корпуса былі замацаваны на плацдарме ракі Днестр каля Галіча. У далейшым часткі ўсёй арміі ўвайшлі на вызначаныя рубяжы на Усходнім фронце і супрацьстаялі наступленню расійскай 8-я арміі.

У канцы кастрычніка, пасля бітвы на рацэ Вісла, увесь нямецка-аўстрыйскі фронт быў вымушаны адступіць ад Польшчы, 2-я армія падтрымала саюзнікаў у гэтых баях. У лістападзе яна ўдзельнічала ў Лодзінскай бітве на паўднёвым флангу крыла 9-й нямецкай арміі.

У далейшым армія ўдзельнічала ў зімовай бітве ў Карпатах, разгроме расійскай арміі і адступленні ў 1915 годзе. У 1916 годзе войскі генерала фон Бём-Эрмалі выступілі супраць наступу расійскіх войскаў генерала Брусілава. Пасля разгрому расійскай арміі і распаду Расійскай імперыі ў 1917—1918 гг., яе фарміраванні былі ўцягнуты ў акупацыю частак Украіны і Беларусі.

Неўзабаве пасля распаду Аўстра-Венгерскай імперыі армія была распушчана.

Камандуючыя

Армія за ўсю гісторыю вайны мела двух камандуючых.

• генерал ад кавалерыі, ад 1 мая 1916 генерал-палкоўнік, са студзеня 1918 фельдмаршал Эдуард фон Бём-Эрмалі (ням.: Eduard von Böhm-Ermolli) (14 жніўня 1914 — май 1918)
• генерал ад пяхоты Альфрэд Краўс (ням.: Alfred Krauß) (май — лістапад 1918)

Зноскі

1. Order of Battle - Galicia August, 1914 (нявызн.). Austro-hungarian-army.co.uk (22 чэрвеня 2016). Архівавана з першакрыніцы 9 снежня 2017. Праверана 11 снежня 2019.