Алім Пшэмахавіч Кешокаў

Алі́м Пшэма́хавіч Кешо́каў (кабард.-чарк. Кӏыщокъуэ Пщымахуэ и къуэ Алим; 22 ліпеня 1914, Шалушка, Церская вобласць (цяпер Чэгемскі раён, Кабардзіна-Балкарыя) — 29 студзеня 2001, Масква, Расія) — кабардзінскі пісьменнік. Народны паэт Кабардзіна-Балкарыі (1964). Герой Сацыялістычнай Працы (1990).

Алім Пшэмахавіч Кешокаў
кабард.-чарк. Кӏыщокъуэ Пщымахуэ и къуэ Алим
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	руск.: Алим Пшемахович Кешоков
Дата нараджэння	22 ліпеня (4 жніўня) 1914
Месца нараджэння	Церская вобласць[d], Расійская імперыя
Дата смерці	29 студзеня 2001(2001-01-29)[1] (86 гадоў)
Месца смерці	Масква, Расія
Грамадзянства	СССР  Расія
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, палітык, празаік
Жанр	верш і раман
Мова твораў	кабардзінская мова
Грамадская дзейнасць
Партыя	КПСС
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР
Узнагароды	Кабардзіна-Балкарская Аўтаномная Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка

Біяграфія

У 1935 годзе скончыў Паўночна-Каўказскі педагагічны інстытут. У 1939—1940 гадах праходзіў сапраўдную вайсковую службу ў Бабруйску.

Творчасць

Друкаваўся з 1934 года.

У творчасці Кешокава адлюстраваны гістарычныя этапы жыцця кабардзіна-балкарскага народа, каларытныя вобразы суайчыннікаў, глыбіня філасофскай думкі.

Бібліяграфія

Паэтычныя зборнікі

• 1941 — «Каля падножжа гор» (кабард.-чарк. «Бгы лъапэхэм деж»)
• 1946 — «Шлях конніка» (кабард.-чарк. «Шум и гъуэгу»)
• 1948 — «Зямля маладосці» (кабард.-чарк. «Щӏалэгъуэ щӏыналъэ»)
• 1964 — «Сагрэтыя камяні» (кабард.-чарк. «Мывэхуабэ»)
• 1969 — «Таўро» (кабард.-чарк. «Дамыгъэ»)
• 1977 — «Волатаўская чаша» (кабард.-чарк. «Батырыбжьэ»)

Раманы

• 1960—1966 — «Вяршыні не спяць» (дылогія)
• 1973 — «Зламаная падкова» (кабард.-чарк. «Нал къута»)
• 1977 — «Усход месяца»

Беларускія пераклады

Асобныя творы Кешокава на беларускую мову пераклалі К. Камейша, Л. Салавей.