Андрэй Аляксеевіч Трафімук

Андрэй Аляксеевіч Трафімук (3 (16) жніўня 1911, вёска Федзькавічы, цяпер Жабінкаўскі раён, Брэсцкая вобласць — 24 сакавіка 1999, Новасібірск) — савецкі і расійскі навуковец беларускага паходжання ў галіне геалогіі і разведкі нафтавых і газавых радовішчаў, доктар геолага-мінералагічных навук, акадэмік Акадэміі навук СССР і акадэмік Расійскай акадэміі навук.

Андрэй Аляксеевіч Трафімук
Дата нараджэння	3 (16) жніўня 1911[1]
Месца нараджэння	Федзькавічы, Кобрынскі павет, Гродзенская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	24 сакавіка 1999(1999-03-24)[1] (87 гадоў)
Месца смерці	Новасібірск, Новасібірская вобласць, Расія
Месца пахавання	Yuzhnoye Cemetery[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя  Расійская рэспубліка  РСФСР[d]  СССР  Расія
Род дзейнасці	геолаг
Навуковая сфера	геалогія
Месца працы	Новасібірскі дзяржаўны ўніверсітэт
Навуковая ступень	доктар геолага-мінералагічных навук (1949)
Навуковае званне	прафесар, акадэмік АН СССР (1958) акадэмік РАН (1991)
Альма-матар	Казанскі ўніверсітэт
Вядомы як	заснавальнік Інстытута геалогіі і геафізікі СА РАН
Партыя	КПСС
Член у	Расійская акадэмія навук Акадэмія навук СССР
Прэміі
Узнагароды	Ордэн «За заслугі перад Айчынай» IV ступені Медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.» Медаль «За працоўную доблесць» Юбілейны медаль «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» Медаль «Ветэран працы» Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна»
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сыграў адметную ролю ў асваенні «Другога Баку», заснаваў Інстытут геалогіі і геафізікі СА РАН, у ліку першых акадэмікаў пераехаў з Масквы, дзе быў дырэктарам інстытута, у акадэмгарадок у Новасібірску. Грамадзянская пазіцыя А. А. Трафімук не дазволіла прыняць ордэн «За заслугі перад Айчынай», якім ён быў узнагароджаны па ўказе Прэзідэнта РФ у лютым 1998 года, у знак нязгоды з палітыкай дзяржавы ў адносінах да сваіх грамадзян^{[крыніца?]}.

Біяграфія

Нарадзіўся жніўні 16 (3 жніўня па старым) 1911 у вёсцы Федзькавічы Кобрынскага павета Гродзенскай губерні, цяпер у складзе Жабінкаўскага раёна Брэсцкай вобласці Беларусі.

З 1929 года ён вучыўся на геалагічным факультэце Казанскага дзяржаўнага ўніверсітэта. Адначасова з 1930 года працаваў начальнікам навукова-даследчай партыі, якая займалася вывучэннем жалезных руд і баксітаў Урала. Пасля заканчэння ўніверсітэта ў 1933 годзе завочна навучаўся ў аспірантуры Казанскага ўніверсітэта. У 1938 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю.

Званні

• Герой Сацыялістычнай Працы (24.01.1944^[2]);
• Лаўрэат Сталінскай прэміі (1946, 1950);
• Лаўрэат прэміі АН СССР імя А. П. Карпінскага;
• Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі РСФСР;
• Заслужаны дзеяч навукі Якуцкай АССР, башкірскай АССР, бурацкай АССР;
• Ганаровы нафтавік Міннафтапрама СССР;
• Ганаровы разведчык нетраў;
• Ганаровы акадэмік РАЕН;
• Ганаровы член Расійскай экалагічнай акадэміі;
• Ганаровы грамадзянін Новасібірска.

Памяць

• У 2000 годзе Аб’яднанаму інстытуту геалогіі, геафізікі і мінералогіі СА РАН прысвоена імя акадэміка А. А. Трафімука.
• Імя Героя прысвоена вуліцы ў Новасібірскім Акадэмгарадку.

Зноскі

1. Историческая энциклопедия Сибири / под ред. В. А. Ламин — Новосибирск: 2009. — ISBN 5-8402-0230-4

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4253570'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q883'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q113559915'></a>
2. Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Социалистического Труда работникам нефтяной промышленности» от 24 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 3 февраля (№ 6 (266)). — С. 1