Багдан Сямёнавіч Сапега

Багдан Сямёнавіч Сапега (да 1450 — пасля 1512) — пісар гаспадарскі (1471—1488), акольнічы смаленскі (?), намеснік і дзяржаўца мцэнскі і любуцкі (1494—1500), намеснік высокадворскі (1503—1512), выконваў дыпламатычную службу.

Багдан Сямёнавіч Сапега
пісар вялікі літоўскі 1471 — 1486
намеснік мцэнскі і любуцкі[d] з 1494
Папярэднік	Вацлаў Неміровіч[d]
Нараджэнне	не пазней за 1449
Смерць	не раней за 1512
Род	Сапегі
Бацька	Сямён Сапега[1][2]
Маці	Настасся Паўшанка[d][1][2]
Жонка	Фядора з Друцкіх-Канопляў[d][2][3]
Дзеці	Іван Багданавіч Сапега[4], Януш Багданавіч Сапега[4][5], Фёдар Багданавіч Сапега[d][4], Ганна Багданаўна Сапега[d][6][4] і Багдана Багданаўна Сапега[d][4]

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Сапега.

Багдан Сямёнавіч Сапега (гравюра І. Шубелера, 1872 з партрэта XVI ст.)

Біяграфія

Старэйшы сын Сямёна Сапегі, заснавальнік чарэйска-ружанскай лініі Сапегаў.

Праз шлюб у 1475 годзе з княжной Фядорай з Бабіч-Друцкіх-Сакалінскіх атрымаў маёнткі Чарэю, Белую, Тухачова, Лемніцу, Сар’ю, Грэзань, а таксама права апекі над Чарэйскім манастыром з вёскай Клубынічы. Шлюб паспрыяў кар’еры, бо жонка па маці была ў сваяцтве з Альгердавічамі, а цешча — княгіня Марыя Друцкая-Сакалінская з Чарэйскіх, была пляменніцай ўплывовага смаленскага епіскапа Місаіла^[7]. Добра ўплывала на кар’еру Багдана дзейнасць роднага брата Івашкі (заснавальніка кодэньскай лініі Сапегаў), канцлера вялікай княгіні Алены Іванаўны, маршалка гаспадарскага, ваяводы віцебскага і падляшскага^[7].

Таксама Багдан Сямёнавіч купіў шмат маёнткаў за ўласныя грошы, па абмене з братам Івашкам атрымаў Ельню — склаўшы гэтымі набыткамі ядро сапегаўскіх латыфундый. На дыпламатычнай службе быў у складзе пасольстваў у Маскву (1504, 1507), дзе ў 1507 годзе яго затрымалі і зняволілі (1507—1508) як закладніка за сям’ю Міхаіла Глінскага.

Сям’я

У шлюбе з княжной Фядорай Друцкай-Сакалінскай меў трох сыноў — Івана, Януша і Фёдара; і двух дачок — Багдану і Ганну^[7].

Зноскі

1. Pas L. v. Genealogics — 2003.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19847329'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19847326'></a>
2. Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 47. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q122382124'></a>
3. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 169, 670–671.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q125352562'></a>
4. Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 48. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q122382124'></a>
5. Сліж Н. У. Маёмасныя справы Мар’і Канстанцінаўны Крошынскай у святле яе тастаменту // Studia Historica Europae Orientalis / пад рэд. А. В. Мартынюк — Мн.: Рэспубліканскі інстытут вышэйшай школы, 2021. — вып. 14. — С. 154. — ISSN 2079-1488

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q109058119'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q55234635'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q120134659'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q130465827'></a>
6. Рыбчонак С. Паходжанне і радавод Валовічаў XV — пачатку XVII ст. // Unus pro omnibus: Валовічы ў гісторыі Вялікага княства Літоўскага XV—XVIII стст. / пад рэд. А. М. Янушкевіч — Мн.: 2014. — С. 60. — 508 с. — ISBN 978-985-7085-36-1

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q120753712'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q120753681'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q29113437'></a>
7. Семянчук Г. М. Чарлёна — двор Сапегаў над Нёманам у XVI—XVII стст. // Магнацкі двор і сацыяльнае ўзаемадзеянне (XV—XVIII стст.) : зборнік навуковых прац / Установа "Музей «Замкавы комплекс „Мір“»"; пад рэд. А. М. Янушкевіча. — Мінск : Медысонт, 2014 .- С. 372—394. — С. 375.