Валянцін Пятровіч Глушко

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Глушко.

Валянцін Пятровіч Глушко (20 жніўня (2 верасня) 1908, Адэса — 10 студзеня 1989, Масква) — савецкі інжынер і навуковец у галіне ракетна-касмічнай тэхнікі. Адзін з піянераў ракетна-касмічнай тэхнікі, заснавальнік савецкага вадкаснага ракетнага рухавікабудавання.

Валянцін Пятровіч Глушко
руск.: Валентин Петрович Глушко
Дата нараджэння	20 жніўня (2 верасня) 1908[1]
Месца нараджэння	Адэса, Адэскі павет, Херсонская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	10 студзеня 1989(1989-01-10)[2] (80 гадоў)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	СССР
Жонка	Susanna Georgievskaya[d]
Род дзейнасці	авіяканструктар, інжынер, пісьменнік, палітык, фізік
Навуковая сфера	ракетная тэхніка[d] і Q97663221?
Месца працы	НПА Энэргамаш[d] Ракетна-касмічная карпарацыя «Энергія» Прыродазнаўча-навуковы інстытут імя П. Ф. Лесгафта[d] Museum of Space and Missile Technology (Saint Petersburg)[d] Ваенна-паветраная інжынерная акадэмія імя М. Я. Жукоўскага[d] Тушынскі машынабудаўнічы завод[d] Казанскі нацыянальны даследчы тэхнічны ўніверсітэт імя А. М. Тупалева
Навуковая ступень	доктар тэхнічных навук (1957)
Альма-матар	ЛДУ
Член у	Акадэмія навук СССР Акадэмія навук СССР ЦК КПСС
Прэміі
Узнагароды	Залаты медаль імя К. Э. Цыялкоўскага[d] (1958)
Подпіс
Цытаты ў Вікіцытатніку
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Галоўны канструктар касмічных сістэм (з 1974), генеральны канструктар шматразовага ракетна-касмічнага комплексу «Энергія — Буран», акадэмік АН СССР (1958; член-карэспандэнт з 1953), лаўрэат Ленінскай прэміі, двойчы лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР, двойчы Герой Сацыялістычнай Працы (1956, 1961). Член ЦК КПСС (1976—1989).

У 1929—1974 гадах узначальваў ГДЛ — АКБ, дзе пад яго кіраўніцтвам былі створаны вопытныя ўзоры першага ў свеце электратэрмічнага ракетнага рухавіка, а пачынаючы з 1930 года — вялікі лік вадкасных ракетных рухавікоў (ВРР). Магутныя ВРР канструкцыі В. П. Глушко былі ўсталяваны на большасці першых і другіх прыступак савецкіх ракет-носьбітаў і многіх баявых ракет; яны забяспечылі вывад на арбіту першых савецкіх штучных спадарожнікаў Зямлі, палёты Ю. А. Гагарына і іншых савецкіх касманаўтаў, запускі аўтаматычных міжпланетных станцый да Месяца і планет Сонечнай сістэмы. У 1974—1989 гадах, узначальваючы ў якасці генеральнага канструктара НВА «Энергія» і будучы старшынёй Савета галоўных канструктараў, ажыццяўляў агульнае кіраўніцтва працамі шматлікіх прадпрыемстваў і арганізацый па ключавых праектах, звязаных з савецкай пілатуемай касманаўтыкай.

Зноскі

1. Большая российская энциклопедия — М.: Большая российская энциклопедия, 2004.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1768199'></a>
2. Valentin Petrovich Glushko // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>