Васіль Дзям’янавіч Ганчарэнка

Васіль Дзям’янавіч Ганчарэнка (19 чэрвеня 1928, г. Днепрапятроўск, Украіна — 16 верасня 1983) — беларускі спявак (барытон). Заслужаны артыст БССР (1964)^[1].

Васіль Дзям’янавіч Ганчарэнка
Дата нараджэння	19 чэрвеня 1928(1928-06-19)
Месца нараджэння	Днепрапятроўск, Днепрапятроўская акруга[d], УССР, СССР
Дата смерці	16 верасня 1983(1983-09-16) (55 гадоў)
Альма-матар	Нацыянальная музычная акадэмія Украіны імя Пятра Чайкоўскага
Месца працы	Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета Рэспублікі Беларусь Беларуская дзяржаўная акадэмія музыкі
Музычная дзейнасць
Прафесіі	оперны спявак
Пеўчы голас	барытон
Грамадская дзейнасць
Член у	БСТД
Узнагароды

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Ганчарэнка.

Біяграфія

Скончыў у 1955 годзе Кіеўскую кансерваторыю. 3 1960 года саліст Дзяржаўнага тэатра оперы і балета Беларусі. Адначасова з 1980 года загадчык кафедры опернай падрыхтоўкі Беларускай кансерваторыі^[1].

Член Беларускага саюза тэатральных дзеячаў з 1962 года.

Творчасць

Творчае аблічча Ганчарэнкі вызначалася добрай вакальнай школай, шчырасцю ў перадачы пачуццяў герояў^[1].

Стварыў шэраг вобразаў у операх беларускіх кампазітараў: Лявон Бурак («Калючая ружа» Ю. Семянякі), Апанас («Алеся» Я. Цікоцкага), Лагоўскі («Яснае світанне» А. Туранкова), Платонаў («Сцежкаю жыцця» Г. Вагнера). сенатар Фаскары («Джардана Бруна» С. Картэса). Сярод партый класічнага рэпертуару: Анегін, Ялецкі, Раберт («Яўген Анегін», «Пікавая дама», «Іаланта» П. Чайкоўскага), Жэрмон («Травіята» Дж. Вердзі), Фігара («Севільскі цырульнік» Дж. Расіні), Малатэста («Дон Паскуале^[ru]» Г. Даніцэці), Валянцін («Фаўст» Ш. Гуно), Эскамільё («Кармэн» Ж. Бізэ), граф Альмавіва («Вяселле Фігара» В. А. Моцарта) і інш. Паставіў оперы «Паяцы^[ru]» Р. Леанкавала і «Яўген Анегін» П. Чайкоўскага^[1].

Узнагароды

Заслужаны артыст БССР (1964)^[1]. Лаўрэат Усесаюзнага конкурсу на лепшае выкананне твораў М. Мусаргскага (1956)^[1].

Зноскі

1. Ганчарэнка Васіль Дзям’янавіч // Культура Беларусі: энцыклапедыя / рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) [і інш.]. — Мн.: Беларус. Энцыкл. імя П. Броўкі, 2012. — Т. 3. — 688 с. — 3 000 экз. — ISBN 978-985-11-0662-8.