Вярба попельная

Вярба попельная^[2], Лаза^[3], Ракітнік^[4] (Salix cinerea) — від раслін з роду Вярба (Salix).

Вярба попельная
Агульны выгляд дарослай расліны
Навуковая класіфікацыя
Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Двухдольныя Парадак:  Вербакветныя Сямейства:  Вярбовыя Род:  Вярба Від:  Вярба попельная
Міжнародная навуковая назва
Salix cinerea L.
Сінонімы
Salix acuminata Mill. Salix aquatica Sm. Salix deserticola Goerz ex Pavlov[1]
Арэал
Падвід Salix cinerea subsp. cinerea     Падвід Salix cinerea subsp. oleifolia
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   22519 NCBI   470278 EOL   584272 GRIN   t:32699 IPNI   777326-1 TPL   kew-5001635

Батанічнае апісанне

Пчала на кветках Salix cinerea

Высокі (3-6 м вышынёй) куст з вельмі апушанымі, зверху шаравата-зялёным, знізу шэравата-поўсецвым лісцем. Прылісткі буйныя, зубчастыя, пупышкі апушаныя. Расце на балотах, вільготных лугах, у вільготных лясах, часта утвараючы суцэльныя зараснікі. Цвіце ў сакавіку — красавіку, дае добры ўзятак мёду^[5]. Кара з яе лічыцца лепшым дубільнікам.

Таксанамія

Від Вярба попельная ўваходзіць у род Вярба (Salix) семейства Вярбовыя (Salicaceae) парадку Вербакветныя (Malpighiales).

яшчэ 36 сямействаў (па Сістэме APG II)

яшчэ больш 500 відаў

парадак Вербакветныя

род Вярба

аддзел Кветкавыя, ці Пакрытанасенныя

сямейства Вярбовыя

від Вярба попельная

яшчэ 44 парадка кветкавых раслін (па Сістэме APG II)

яшчэ каля 57 родаў

Зноскі

1. Е. Т. Валягина-Малютина. Ивы европейской части России. Иллюстрированное пособие для работников лесного хозяйства. — М.: Т-во научн. изданий КМК, 2004. — С. 162. — 217 с. — (Определители по флоре и фауне России. Выпуск 5). — 1 000 экз. — ISBN 5-87317-145-9.
2. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 116. — 160 с. — 2 350 экз.
3. Анненков Н.  (руск.) Ботанический словарь, Спб, 1878
4. З. Верас. Беларуска-польска-расейска-лацінскі ботанічны слоўнік. — Вільня, Субач 2: Выданне газеты «Голас беларуса», Друкарня С. Бэкэра, 1924.
5. Алексєєнко Ф. М.; Бабич І. А.; Дмитренко Л. І.; Мегедь О. Г.; Нестероводський В. А.; Савченко Я. М. (1966). У Кузьміна М. Ф.; Радько М. К. Виробнича енциклопедія бджільництва (українською). Київ «Урожай». с. 62.