Масіма Кампільі

Масіма Кампільі (4 ліпеня 1895, імя пры нараджэнні — Макс Іленфельд, Берлін — 31 мая 1971, Сен-Трапэ, Францыя) — нямецка-італьянскі журналіст, жывапісец і графік.

Масіма Кампільі
Дата нараджэння	4 ліпеня 1895(1895-07-04)[1][2][…]
Месца нараджэння	Берлін, Каралеўства Прусія, Германская імперыя
Дата смерці	31 мая 1971(1971-05-31)[3][4][…] (75 гадоў)
Месца смерці	Сен-Трапэ, canton of Saint-Tropez[d], Драгіньян[d], дэпартамент Вар, рэгіён Праванс — Альпы — Лазурны Бераг, Метраполія Францыі, Францыя
Грамадзянства	Італія[5]  Каралеўства Італія  Італія[6]
Жонка	Giuditta Scalini[d][7] і Magdalena Rădulescu[d][8]
Род дзейнасці	мастак, рысавальнік, журналіст, літограф, мастак-гравёр
Член у	Акадэмія прыгожых мастацтваў[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Правёўшы большую частку свайго дзяцінства і юнацтва ў Фларэнцыі, Масіма Кампільі ў 1909 годзе пераехаў у Мілан, дзе наладзіў свае першыя кантакты з мастацкай сцэнай, асабліва з мастакамі футурызму.

У 1919 годзе ён паехаў у Парыж у якасці замежнага карэспандэнта Corriere della Sera, дзе часта наведваў «Café du Dôme» на Манпарнасе, месца сустрэчы шматлікіх мастакоў, такіх як Джорджа дэ Кірыко, Альберта Савініа, Джына Северыні і Філіпа дэ Пізіса. Знаёмства з гэтымі мастакамі натхніла яго на творчасць.

На жывапіс Масіма Кампільі моцна паўплывалі яго ўражанні ад старажытнаегіпецкага мастацтва, якое ён наведваў у музеях — асабліва ў Луўры. Класічнае мастацтва Старажытнага Егіпта натхняла на яго творчасць на працягу ўсяго жыцця.

Ён таксама інтэнсіўна працаваў над кубістычнымі творамі Фернана Лежэ і метафізічным мастацтвам Карла Кара. У 1927 годзе Кампільі кінуў працу журналіста і з гэтага часу прысвяціў сябе жывапісу. Пасля наведвання «Museo Etrusco» на віле Джуліі ў Рыме ў 1928 годзе ён напісаў карціны з настальгічнымі, эфірнымі жаночымі фігурамі ў архаічнай абстаноўцы. Гэтыя матывы ён культываваў да канца жыцця.

З 1927 па 1930 год Масіма Кампільі ўдзельнічаў у выставах «Новацэнта» ў Цюрыху, Амстэрдаме, Берліне і Берне.

Зноскі

1. RKDartists Праверана 23 жніўня 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517'></a>
2. Massimo Campigli // Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7 Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q217595'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q24255573'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1547776'></a>
3. Massimo Campigli // RKDartists Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517'></a>
4. Massimo Campigli // Brockhaus Enzyklopädie

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227'></a>
5. https://www.workwithdata.com/person/massimo-campigli-1895
6. Museum of Modern Art online collection Праверана 4 снежня 2019.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q73268604'></a>
7. https://www.estorickcollection.com/the-collection/giuditta-scalini
8. https://www.dailyartmagazine.com/magdalena-radulescu-a-romanian-woman-painter/