Сяргей Іванавіч Ціхаміраў

Сяргей Іванавіч Ціхаміраў (1850 — 19 ліпеня 1913) — расійскі інжынер і архітэктар^[2]. Аўтар шэрагу прыкметных будынкаў Саратава^[3].

Сяргей Іванавіч Ціхаміраў
Дата нараджэння	1850
Дата смерці	19 ліпеня 1913(1913-07-19)[1]
Месца смерці	Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя
Альма-матар	Віцебская гімназія Пецярбургскае будаўнічае вучылішча (1879)
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Ціхаміраў.

Меў прынамсі двух братоў: Канстанцін таксама быў інжынерам-архітэктарам, а Мікалай  (руск.) — урачом-афтальмолагам, лейб-акулістам Найвысокага двара^[4][5].

Біяграфія

Дзяцінства і адукацыя

Нарадзіўся ў 1850 годзе. Пачатковую адукацыю атрымаў у Віцебскай мужчынскай гімназіі, спецыяльную — у Пецярбургскім будаўнічым вучылішчы з 1872 па 1879 год. Скончыў курс па першым разрадзе^[2].

Прафесійная дзейнасць

Сяргей Іванавіч Ціхаміраў

Па выхадзе з вучылішча складаўся пры Тэхнічна-будаўнічым камітэце  (руск.) Міністэрства ўнутраных спраў, а праз два гады прызначаны прыдворным архітэктарам маёнтка «Лівадыя» ў Крыму^[2]. У 1882 годзе звольнены ад службы ў выніку скасавання пасады архітэктара «Лівадыі», а пасля гэтага прызначаны архітэктарам Імператарскіх маскоўскіх тэатраў  (руск.) і адкамандзіраваны ў каранацыйную камісію для ўладкавання ілюмінацыі Крамля і наогул палацавых будынкаў і тэатраў да дня каранавання Мікалая II і Аляксандры Фёдараўны  (руск.).

Ілюмінацыя ў Крамлі з нагоды каранацыйных урачыстасцяў

У той самы час С. Ціхаміраў складаўся архітэктарам Пятроўскай земляробчай і лясной акадэміі  (руск.) і прымаў удзел у працах камісіі па пабудове будынка Політэхнічнага музея  (руск.) ў г. Маскве, пры чым назіраў за працамі і выконваў пасаду сакратара той жа камісіі. У 1887 годзе выйшаў па хваробе ў адстаўку і заняўся прыватнай практыкай у г. Маскве, а ў 1890 годзе ўступіў зноў на службу ў Міністэрства ўнутраных спраў, з прызначэннем на пасаду саратаўскага губернскага архітэктара^[2]. Архітэктар таксама ўваходзіў у гарадскія будаўнічыя камісіі і распрацаваў праекты пашырэння гарадскога тэатра і Аляксандра-Неўскага сабора, пакінутыя не рэалізаванымі. У 1900 году Ціхаміраў вярнуўся ў Маскву ў Тэхнічна-будаўнічы камітэт  (руск.) Міністэрства ўнутраных спраў, дзе і працаваў да самай смерці 19 ліпеня 1913 года^[6].

Творчасць

Асобныя творы

К. І. Ціхаміраў саўмесна з С. І. Ціхаміравым. Дача іх агульнага брата, лейб-акуліста М. І. Ціхамірава  (руск.) ў Азярках

У Санкт-Пецярбургу і яго ваколіцах

• Дача сп. М. І. Ціхамірава  (руск.) ў Азярках  (руск.), паблізу ад Санкт-Пецярбурга^[2]

У Маскве і Падмаскоўі

Прытулак па вул. Астожанка^?!, 39

• Дом для інтэрната студэнтаў пры Пятроўскай земляробчай акадэміі  (руск.) па вул. Ціміразеўскай  (руск.)^[2]
• Казармы для рабочых і іншыя пабудовы ў Пятроўска-Разумоўскім  (руск.) каля Масквы^[2]
• Дачы спадароў Баранава, Трындзіна і Казакова ў Пятроўска-Разумоўскім каля Масквы^[2]
• Дом савета маскоўскіх дзіцячых прытулкаў у г. Маскве (паводле іншых крыніц, архітэктарам быў Я. І. Антонаў)^[2][7]
• Будынак Політэхнічнага музея  (руск.) ў Маскве^[2]
• Два даходных дома графа А. Д. Шарамецева  (руск.) ў г. Маскве^[2]
• Уладкаванне вадаснабжэння і электрычнага асвятлення ў Імператарскім вялікім маскоўскім тэатры  (руск.) і аддзелка яго нанава^[2]
• Даходны дом Грыгорыя-Багаслоўскай царквы па вул. Вялікая Дзмітраўка^?!, 30 (1888—1894, саўмесна з Л. М. Кекушавым  (руск.), надбудаваны)^[8][9]
• Прытулак па вуліцы Астожанка^?!, 39 (1902)^[8]
• перабудова даходнага дома К. М. Палтарацкага  (руск.) па вул. Вялікая Дзмітраўка^?!, 2/3 (саўмесна з А. П. Элькінскім  (руск.), 1889. У 1902 годзе быў зноў перабудаваны архітэктарам Р. І. Клейнам  (руск.))^[10]

У Саратаве

Будынак былой шакаладнай фабрыкі

• Млын М. В. Скварцова на Астраханскай вуліцы  (руск.), дзе пазней змяшчалася абутковая фабрыка^[3][6][11]
• Шакаладная фабрыка на Астраханскай вуліцы  (руск.) (пазней будынак займала тыпаграфія, а потым швейная фабрыка)^[3]
• Асабняк спадара Цімафеева на рагу Вольскай  (руск.) і Шаўчэнкі, дзе пазней размясцілася дзіцячая паліклініка^[3][6]
• дамы купца М. І. Хватава^[3]
• Багадзельня таварыства мяшчан^[3]
• Дом спадарыні Яфімавай на вуліцы Чапаева  (руск.)^[2]
• Дом купца Я. Ц. Вараб’ёва на вуліцы Чапаева^{[2][12][13][14]}
• Верагодна, ён аўтар праекта малога млына Шміта^[3]
• Перабудова будынка новага гасцінага двара на Тэатральнай плошчы  (руск.)^[3][6] (згарэў 5 лістапада 1918 года)
• Распрацаваў праекты пашырэння гарадскога тэатра і Аляксандра-Неўскага сабора  (руск.), якія засталіся нерэалізаванымі^[3]

У іншых месцах

• Бальніца і багадзельня ў сяле Высокім Вяземскага павета Смаленскай губерні графа А. Д. Шарамецева  (руск.)^[2]
• Казарменыя і многія іншыя пабудовы ў маёнтку «Лівадыя» ў Крыму^[2]
• Перабудова некалькіх прыватных дамоў^[2]
• Будынак Марыінскай жаночай гімназіі ў Вольску (1904)^[3]

Зноскі

1. Тихомиров Сергей Иванович // https://www.biografija.ru/biography/tikhomirov-sergej-ivanovich.htm
2. https://xn--90ax2c.xn--p1ai/catalog/005289_000028_4D34F934-46BA-4F3C-BF29-1201DEBDA0F9/viewer/?page=354 Барановский Г. В. Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров (Строительного училища) 1842—1892 с. 345] (руск.)
3. Архитектор Тихомиров С. И. (руск.)
4. Е. Л. Александрова. Дачная местность местность Шувалово — Озерки Архівавана 19 чэрвеня 2018. (руск.)
5. ЦГИА СПб. Ф. 224. Оп. 3. Д. 4671. Доклады СПб. губернской земской управы. 1885.
6. Большая Саратовская Энциклопедия, 2010–2019. (руск.)
7. Дом Совета детских приютов (руск.)
8. Тихомиров, Сергей Иванович (руск.)
9. Москва: Архитектурный путеводитель / И. Л. Бусева-Давыдова, М. В. Нащокина, М. И. Астафьева-Длугач. — М.: Стройиздат, 1997. — 512 с. — ISBN 5-274-01624-3
10. Реестр памятников истории и культуры (нявызн.)(недаступная спасылка). Официальный сайт «Москомнаследия». Архівавана з першакрыніцы 24 жніўня 2011. Праверана 12 мая 2011.
11. Ленин у мельницы Скворцова (руск.)
12. Дом Воробьева (руск.)
13. Надстроенный дом Воробьёва (руск.)
14. ДОМ ВОРОБЬЕВА Архівавана 19 красавіка 2021. (руск.)