agradar
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Potser volíeu: AGRADAR
Català
Verb
agradar intr., pron. (pronominal agradar-se)
- Complaure, acontentar, donar gust.
- (pronominal) Ser del gust o aprovació d'algú, enamorar-se'n.
Conjugació
Primera conjugació regular
Formes no normatives o col·loquials
Formes compostes i perifràstiques
Derivats
- agradable
- agradant, agradívol, agradós
- desagradar
Sinònims
Traduccions
Complaure
- Alemany: gefallen (de)
- Anglès: like (en)
- Castellà: agradar (es)
- Esperanto: ŝati (eo)
- Francès: plaire (fr), complaire (fr), contenter (fr), convenir (fr), agréer (fr)
- Italià: garbare (it), piacere (it), compiacere (it)
- Llatí: placere (la)
- Llengua de signes catalana: AGRADAR (csc)
- Occità: agradar (oc)
- Portuguès: agradar (pt)
- Romanès: agrea (ro)
Miscel·lània
- Síl·labes: a·gra·dar (3)
- Anagrames: adargar, dragara
Vegeu també
- Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
- Diccionari Catalá-Castellá-Llatí-Frances-Italiá: Per una societat de catalans. Barcelona, 1839. Tom I.
- Vegeu el Diccionari de sinònims de Softcatalà: agradar
Remove ads
Castellà
Verb
agradar trans., pron. (pronominal agradarse, present agrado, passat agradé, futur agradaré)
Miscel·lània
- Síl·labes: a·gra·dar (3)
- Anagrames: adargar, agarrad, dragara, gardara, gradara
Occità
- Pronúncia(i): /a.ɣɾaˈða/
Verb
agradar (pronominal s'agradar)
Portuguès
Verb
agradar (pronominal agradar-se)
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads