emmalaltir

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: /əm.mə.ɫəɫˈti/
Occidental: nord-occidental /em.ma.ɫaɫˈti/
valencià /em.ma.ɫaɫˈtiɾ/, /em.ma.ɫaɫˈti/

Verb

emmalaltir intr., trans., pron. (pronominal emmalaltir-se)

  1. Fer caure malalt.
  2. Caure malalt.

Conjugació

Paradigmes de flexió: emmalalteixo, emmalalteix, emmalaltim

Traduccions

Miscel·lània

  • Síl·labes: em·ma·lal·tir (4)

Vegeu també

Remove ads

Català antic

Verb

emmalaltir

  1. forma alternativa de enmalaltir

Conjugació

Vegeu també

Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads