irrompre
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Potser volíeu: irrompré
Català
Verb
irrompre intr.
- Aparèixer de forma inesperada, amb força i interrompent les condicions existents.
- Per exemple, una tempesta en un indret solejat, un descontrolat en un acte públic, un exèrcit en terreny enemic, etc.
Conjugació
Segona conjugació regular
Formes no normatives o col·loquials
Formes compostes i perifràstiques
Paradigmes de flexió: irrompo, irromp, irrompem
Vocal rizotònica: /o/
Sinònims
Relacionats
- irrompible
Traduccions
Miscel·lània
- Síl·labes: ir·rom·pre (3)
- Anagrama: premorir
Vegeu també
Remove ads
Occità
- Pronúncia(i): /iˈrum.pɾe/
Verb
irrompre
Sinònims
- irrómper, en aranès
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads