irrompre

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads
Potser volíeu: irrompré

Català

  • Pronúncia(i): oriental /iˈrom.pɾə/, occidental /iˈrom.pɾe/
  • Rimes: -ompɾe
  • Etimologia: Del llatí irrumpēre.

Verb

irrompre intr.

  1. Aparèixer de forma inesperada, amb força i interrompent les condicions existents.
    Per exemple, una tempesta en un indret solejat, un descontrolat en un acte públic, un exèrcit en terreny enemic, etc.

Conjugació

Paradigmes de flexió: irrompo, irromp, irrompem
Vocal rizotònica: /o/

Sinònims

Relacionats

  • irrompible

Traduccions

Miscel·lània

  • Síl·labes: ir·rom·pre (3)
  • Anagrama: premorir

Vegeu també

Remove ads

Occità

  • Pronúncia(i): /iˈrum.pɾe/

Verb

irrompre

  1. irrompre

Sinònims

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads