obeir
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Català
- Pronúncia(i):
Oriental: central /u.βəˈi/ balear /o.bəˈi/, /u.bəˈi/ Occidental: nord-occidental /o.βeˈi/ valencià /o.beˈiɾ/, /o.βeˈi/
Verb
obeir trans., intr.
- (transitiu) Complir allò que algú mana.
- (transitiu) Funcionar d’acord a l’acció demanada.
- (intransitiu) Tenir per causa.
Conjugació
Tercera conjugació incoativa amb hiat entre el radical i la desinència
Formes no normatives o col·loquials
Formes compostes i perifràstiques
Sinònims
Antònims
Traduccions
Miscel·lània
- Síl·labes: o·be·ir (3)
- Anagrama: boire
Vegeu també
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads