obeir

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: central /u.βəˈi/
balear /o.bəˈi/, /u.bəˈi/
Occidental: nord-occidental /o.βeˈi/
valencià /o.beˈiɾ/, /o.βeˈi/
  • Rimes: -i(ɾ)
  • Homòfon: obeí
  • Etimologia: Del llatí oboedīre, segle XIV.

Verb

obeir trans., intr.

  1. (transitiu) Complir allò que algú mana.
  2. (transitiu) Funcionar d’acord a l’acció demanada.
  3. (intransitiu) Tenir per causa.

Conjugació

Paradigmes de flexió: obeeixo, obeeix, obeïm

Sinònims

Antònims

Traduccions

Miscel·lània

  • Síl·labes: o·be·ir (3)
  • Anagrama: boire

Vegeu també

Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads