rugir

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: /ruˈʒi/
Occidental: nord-occidental /ruˈʒi/
valencià /ruˈd͡ʒiɾ/, /ruˈd͡ʒi/
  • Rimes: -i(ɾ)
  • Homòfon: rugí
  • Etimologia: Del llatí rugīre, segle XIX.

Verb

rugir intr.

  1. Bramar, el lleó.

Conjugació

Paradigmes de flexió: rugeixo, rugeix, rugim

Traduccions

Miscel·lània

  • Síl·labes: ru·gir (2)
  • Anagrama: urgir

Vegeu també

Remove ads

Castellà

Peninsular: septentrional /ruˈxiɾ/, meridional /ruˈhiɾ/
Americà: alt /ruˈxiɾ/, baix /ruˈhiɾ/, austral /ruˈxiɾ/

Verb

rugir (present rujo, passat rugí, futur rugiré)

  1. rugir

Conjugació

Miscel·lània

  • Síl·labes: ru·gir (2)
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads