sufocar
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Català
- Pronúncia(i):
Oriental: central /su.fuˈka/ balear /su.foˈka/, /su.fuˈka/ Occidental: nord-occidental /su.foˈka/ valencià /su.foˈkaɾ/, /su.foˈka/
Verb
sufocar trans., pron. (pronominal sufocar-se)
- Provocar dificultat en la respiració.
- Apagar un incendi.
- Reprimir una manifestació, un impuls.
- Provocar enrojolament, fer enrogir.
Conjugació
Primera conjugació regular, amb alternança consonàntica en el radical
Formes no normatives o col·loquials
Formes compostes i perifràstiques
Paradigmes de flexió: sufoco, sufoca, sufoquem
Vocal rizotònica: /o/
Sinònims
Traduccions
Provocar dificultat en la respiració
Miscel·lània
- Síl·labes: su·fo·car (3)
- Heterograma de 7 lletres (acforsu)
- Anagrama: ofuscar
Vegeu també
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads