ont-

See also: ont, Ont, ONT, önt, on't, -ont-, Ont., and Appendix:Variations of "ont"

Afrikaans

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔnt/

Etymology 1

From Dutch ont-, from Middle Dutch ont-, from Old Dutch ant-, from Proto-Germanic *andi-, *anda-, *and-.

Prefix

ont-

1. un-, de-; forms verbs meaning to negate, remove or separate.

Usage notes

Not separable. When forming past participles, those generally aren't prepended with the prefix ge-.

Etymology 2

From Dutch ont-, from Middle Dutch ont-, from Old Dutch int-, from Proto-Germanic *in-.

Prefix

ont-

1. Forms inchoative verbs, indicating that a process is beginning.

Usage notes

Not separable. When forming past participles, those generally aren't prepended with the prefix ge-.

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔnt/

• Audio:

  (file)

Etymology 1

From Middle Dutch ont-, from Old Dutch ant-, from Proto-West Germanic *anda-, from Proto-Germanic *andi-, *anda-, *and-.

Prefix

ont-

1. un-, de-; forms verbs meaning to negate, remove or separate.

Etymology 2

From Middle Dutch ont-, from Old Dutch int-, from Proto-Germanic *in-.

Prefix

ont-

1. Forms inchoative verbs, indicating that a process is beginning.

Derived terms

Dutch terms prefixed with ont-

ontaarden

ontademen

ontangen

ontangsten

ontankeren

ontaromatiseren

ontbakeren

ontballasten

ontbanen

ontbannen

ontbeelden

ontbeiden

ontpluiken

ontberen

ontbeurzen

ontbieden

ontbijt

ontbinden

ontbloesemen

ontboeien

ontbotten

ontbreidelen

ontbreken

ontbruisen

ontbundelen

ontcijferen

ontdekken

ontdelven

ontdempen

ontdoen

ontdragen

ontduiken

onteigenen

onterven

ontfutselen

ontgaan

ontgelden

ontgelen

ontgespen

ontgeuren

ontgeven

ontgisten

ontglanzen

ontglijden

ontglippen

ontgoochelen

ontgordelen

ontgorden

ontgraven

ontgrendelen

ontgroeien

ontgroeven

onthaasten

onthaken

onthalen

ontharden

ontharsen

ontheemd

ontheffen

ontheiligen

onthelpen

onthouden

onthullen

onthutsen

ontkennen

ontkerstenen

ontkleden

ontklinken

ontkomen

ontkoppelen

ontkrimpen

ontkronen

ontkruipen

ontkrullen

ontladen

ontlaten

ontlenen

ontleren

ontlijken

ontlokken

ontlopen

ontluchten

ontluiken

ontmaken

ontmaskeren

ontmelken

ontmengen

ontmijden

ontmunten

ontmythologiseren

ontnemen

ontginnen

ontpakken

ontplooien

ontraden

ontrafelen

ontregelen

ontrijden

ontrijgen

ontrijmen

ontrijten

ontrijzen

ontroeren

ontroesten

ontrollen

ontronden

ontruimen

ontschampen

ontschieten

ontschijnen

ontschuilen

ontschuimen

ontsieren

ontslaan

ontslapen

ontslippen

ontsluipen

ontsluiten

ontsmetten

ontsnappen

ontspannen

ontspinnen

ontsporen

ontspringen

ontsteken

ontstelen

ontstellen

ontstemmen

ontsterven

ontstichten

ontstijgen

ontstoppen

ontstoren

ontstormen

ontstrijden

onttakelen

onttijgen

onttoveren

onttrekken

onttuigen

ontvallen

ontvangen

ontvaren

ontvechten

ontveinzen

verontreinigen

verontrusten

ontverren

ontvlechten

ontvlekken

ontvlieden

ontvliegen

ontvluchten

ontvoeren

ontvolgen

ontvouwen

ontvriezen

ontwaaien

ontwaren

ontwassen

ontwellen

ontwennen

ontwerpen

ontwijden

ontwijken

ontwijzen

ontwikkelen

ontwinden

ontwinnen

ontwoekeren

ontwoelen

ontworstelen

ontwortelen

ontwringen

ontzadelen

ontzegelen

ontzeggen

ontzeilen

ontzenuwen

ontzetten

ontzien

ontzingen

ontzinken

ontzinnen

ontzoeten

ontzouten

ontzuigen

ontzuren

ontzwachtelen

ontzwellen

ontzwemmen

ontzwerven

ontzweven

Middle Dutch

Etymology 1

From Old Dutch ant-, from Proto-West Germanic *anda-, from Proto-Germanic *andi-, *anda-, *and-.

Prefix

ont-

1. un-, de-; forms verbs meaning to negate, remove or separate.

Derived terms

Middle Dutch terms prefixed with ont-

ontberen

ontbieden

ontbinden

ontsien

ontvaen

ontfaren

Descendants

• Dutch: ont-

Etymology 2

From Old Dutch int-, from Proto-Germanic *in-.

Prefix

ont-

1. Forms inchoative verbs, indicating that a process is beginning.

Derived terms

Middle Dutch terms prefixed with ont-

ontberen

ontbieden

ontbinden

ontsien

ontvaen

ontfaren

Descendants

• Dutch: ont-