زبان قزاقی
زبانی ترکتبار / From Wikipedia, the free encyclopedia
زبان قَزاقی یا تُرکی قَزاقی (به قزاقی: Qazaq tili, Қазақ тілі، قازاق ٴتىلى) زبانی از خانوادهٔ زبانهای ترکی است، که با زبان قرقیزی نیز نزدیکی بسیاری دارد. این زبان توسط قزاقها مورد استفاده قرار میگیرد. این زبان شاخهٔ قپچاق زبانهای ترکی بوده و به نوقایی و قرقیزی و به ویژه به قرهقالپاقی مانستگی دارد. این زبان در جمهوری قزاقستان، ناحیه خودمختار ایلی قزاق (به قزاقی: یله قازاق اۆتونومیالی وبلیسی / Іле Қазақ аутономиялық облысы / İle Qazaq awtonomïyalıq oblısı) در سینکیانگ چین و استان بایان اوگلی (به قزاقی: Bai'-O'lke) در مغولستان زبان رسمی است. همچنین قزاقی به عنوان زبان اقلیتی و قومیتی در این مناطق نیز گویشورانی دارد: ۱٫۳۲۵٫۰۰۰ (ازبکستان)، ۱۵٫۰۰۰ (افغانستان)، ۱۵۰٫۰۰۰ (ترکمنستان)، ۱۲۰٫۰۰۰ (مغولستان)، ۱۰۰٫۰۰۰ (ترکیه)، ۴۰۰٫۰۰۰ (روسیه)، ۲۵٫۰۰۰ (بهصورت پراکنده در اروپا)، و ۷٫۰۰۰ نفر (ایران - استان گلستان) میباشد. همچون دیگر زبانهای ترکی، قزاقی یک زبان چسبانشی است و با هماهنگی واکهای واژهسازی و ساخت جمله را بکار میگیرد.
قزاقی | |
---|---|
qazaq tili қазақ тілі قازاق ٴتىلى | |
بیان | [qɑˈzɑq tɘˈlɘ] |
زبان بومی در | قزاقستان، چین، مغولستان، روسیه، ازبکستان، قرقیزستان |
منطقه | ترکستان، جونغارستان، آناتولی، خراسان، دره فرغانه |
شمار گویشوران | ۱۵ میلیون (۲۰۱۶) |
الفبای قزاقی (لاتین، الفبای سیریلیک، خط عربی، قزاقی بریل) | |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | قزاقستان روسیه |
تنظیمشده توسط | فرهنگستان زبان قزاقی |
کدهای زبان | |
ایزو ۱–۶۳۹ | kk |
ایزو ۲–۶۳۹ | kaz |
ایزو ۳–۶۳۹ | kaz |
گلاتولوگ | kaza1248 [2] |
زبانشناسی | 44-AAB-cc |
گویشوران زبان قزاقی: مناطقی که قزاقی، زبان اکثریت است مناطقی که زبان قزاقی یکی از زبانهای اقلیت چشمگیر است | |
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آیپیای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامتهای سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسههای یونیکد ببینید. |
در اکتبر ۲۰۱۷، رئیسجمهور قزاق، نورسلطان نظربایف فرمان داد که تا سال ۲۰۲۵ بایستی الفبای لاتینی جایگزین الفبای سیریلیک شود.