هریوا
From Wikipedia, the free encyclopedia
هَریوا (اوستایی: هَرَئیووا Haraēuua؛ پارسی باستان: هَرَیوا Haraiva؛ یونانی باستان: آرئیا Ἀρεία (نباید با نام یونانی آریانا (Arianē) اشتباه شود)؛ (لاتین: آریا Aria[1]) سرزمینی باستانی واقع در درهٔ حاصلخیز هریرود (به یونانی: Ἄρειος آرئیوس) بودهاست.
اطلاعات اجمالی هریوا, مرکز ...
هریوا | |
---|---|
ساتراپی شاهنشاهی هخامنشی، امپراتوری سلوکی و شاهنشاهی اشکانی | |
۵۳۰ پ.م.–قرن سوم پ.م. | |
مرکز |
|
تاریخچه | |
دوران تاریخی | دوران باستان |
• تأسیس | ۵۳۰ پ.م. |
• بهدست شاهنشاهی کوشان فتح شد. | قرن سوم پ.م. |
امروزه بخشی از | افغانستان ایران ترکمنستان |
بستن
این سرزمین که نامش را نیز از هریرود گرفته در قدیم بسیار حاصلخیز و هم مرکز شرابسازی بودهاست. بطلمیوس موقعیت هریوا را در جنوب مرو و باختر، در شرق پارت و بیابان کارمانیا، شمال زرنگ و غرب پاروپامیز آوردهاست و بنابراین مشتمل بر تقریباً ولایت هرات امروزی در افغانستان میشدهاست. پایتخت آن قبل از حملهٔ اسکندر مقدونی به ایران، آرتاکوانا (به یونانی: Ἀρτακόανα) بودهاست. مردم هریوا را هروی مینامند.