Alejandro Barreiro Noya

Alejandro Barreiro Noya, nado en Santiago de Compostela o 4 de xuño de 1874 e finado na Coruña o 22 de novembro de 1948, foi un escritor e xornalista galego.

Alejandro Barreiro Noya

Biografía
Nacemento	4 de xuño de 1874 Santiago de Compostela, España
Morte	22 de novembro de 1948 (74 anos) A Coruña, España
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Actividade
Ocupación	xornalista , escritor
Membro de	Real Academia Galega (académico de número) (1936–1948) Real Academia Galega (membro correspondente) (1905–1936)
Lingua	Lingua castelá
Familia
Irmáns	Augusto Barreiro Noya

Traxectoria

Estudou na Coruña e Santiago de Compostela. Iniciou a súa carreira xornalística en La Voz de Galicia, do que foi director de 1914 a 1937. Publicou contos de xénero costumista e versos en galego e castelán. En 1905 foi designado primeiro Secretario da Asociación da Prensa da Coruña, contribuíndo á súa fundación. Colaborou na prensa de España e América e foi correspondente de Diario de la Marina da Habana, do Diario Español de Buenos Aires e dos xornais madrileños El Imparcial, El Liberal, La Tribuna, ABC, e Blanco y Negro; tamén colaborou en La Hoja del Lunes da Coruña.

Ingresou na Real Academia Galega o 12 de marzo de 1936 coa lectura do discurso Bernardo Barreiro de Vázquez Varela y su tiempo, respondido por Fernando Martínez Morás. Foi secretario desta institución desde 1937 a 1942 de forma interina e desde entón até 1948 xa elixido no cargo. Pertenceu tamén á Academia Provincial de Belas Artes da Coruña e á de San Telmo de Málaga. Membro de Honra da American Society of Heraldy.

Dirixía La Voz de Galicia cando tivo lugar o golpe de Estado do 18 de xullo de 1936, e ao non dar a noticia de forma triunfal foi multado e apartado temporalmente do posto, ata que foi cesado definitivamente o 11 de agosto de 1937, substituíndoo o falanxista cántabro Maximiano García Venero. A partir de entón quedou como colaborador do xornal, asinando os seus traballos cos pseudónimos de Herculano e Santiago del Burgo.^[1]

Vida persoal

Casou con Encarnación López, e foi pai de Alejandro Barreiro López.

Obra

• Del arte gallego. Exposición Regional 1917: Bocetos de crítica (La Voz de Galicia, 1917), con prólogo de Antón Villar Ponte.^[2]
• Del Arte en Galicia (c. 1925; prólogo de Antón Vilar Ponte).
• A través de Asturias (libro de viaxes).
• De Galicia y de los gallegos (1942).^[3]
• "Prólogo" ás Obras completas de Alejandro Pérez Lugín (Madrid, 1945).
• "Betanzos de los Caballeros. Semblanza moderna de un pueblo secular" (premio nos Xogos florais de Betanzos de 1946).^[4][5]
• Marineda. Monografía de la reunión de artesanos de La Coruña (1947).
• La ruta de la Casa de la Troya. Estampas, sugestiones y recuerdos (Emos, 1948).^[6]

Recoñecementos

• Encomenda de Isabel A Católica, Gran Cruz de Wassa (Suecia) e Palmas Académicas de Francia.
• Premio Pérez Lugín da Asociación da Prensa da Coruña en 1942 por De Galicia y de los gallegos

Dende 1968 unha rúa do barrio da Gaiteira, da Coruña, leva o seu nome.^[7]

Galería de imaxes

• 
  Co mestre Chané na casa de Francisco Tettamancy en 1912. De pé: Bernardino Álvarez, Robustiano Faginas, Francisco Tettamancy, Modesto Garrido e Florencio Vaamonde. Sentados: Bernardo Faginas, Barreiro, Chané, Manuel Murguía e Uxío Carré Aldao. No chan: Emilio, fillo de Chané.
• 
  Exposición no Palacio de María Pita, en 1917. De esq. a der., de pé: Tella, Abelenda, Barreiro, Sobrino, Palacios, Seijo, Sotomayor, Lloréns, Castelao, Concheiro, Francés, Madariaga (co chapeu nas mans), González del Villar e dúas persoas sen identificar. Sentados: a muller de Francés, a Pardo Bazán e Picadillo.

Notas

1. Durán, José Antonio (2004). "Corenta anos de periodismo". Atando cabos. USC. pp. 39–43. ISBN 84-9750-400-3.
2. Del arte gallego. Exposición Regional 1917 ficha en Galiciana. Biblioteca de Galicia.
3. "Noticias. El premio 'Pérez Lugín' a don Alejandro Barreiro". Boletín de la Real Academia Gallega (en castelán) (269-270): 215. Arquivado dende o orixinal o 18 de abril de 2018. Consultado o 17 de abril de 2018.
4. Publicado na revista do Centro Gallego de Buenos Aires en 1947 e no número un do Anuario Brigantino (1948). Vales Vía, José-Domingo (2014). "Juegos Florales de Galicia (IV): Juegos Florales de Betanzos (1946)" (PDF). Anuario Brigantino (37): 445–456.
5. Barreiro, Alejandro (1948). "Betanzos de los Caballeros. Semblanza moderna de un pueblo secular" (PDF). Anuario Brigantino (1).
6. La Ruta de la Casa de la Troya imaxe da portada.
7. Fernández, Carlos (25/11/2004). "Un periodista histórico. Barreiro fue director de La Voz, escritor y académico. Desde 1968, da nombre a una calle de A Gaiteira". La Voz de Galicia (en castelán).

Véxase tamén

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Alejandro Barreiro Noya

Bibliografía

• "Barreiro Noya, Alejandro". Gran Enciclopedia Galega (DVD). El Progreso. 2005. ISBN 84-87804-88-8.
• Couceiro Freijomil, A. (1951). "BARREIRO NOYA, Alejandro". Diccionario bio-bibliográfico de escritores (en castelán) I. Santiago de Compostela: Bibliófilos Gallegos. p. 128.
• Vilavedra, Dolores, ed. (1997). Diccionario da Literatura Galega. Publicacións Periódicas II. Vigo: Editorial Galaxia. pp. 236, 495. ISBN 84-8288-137-X.

Ligazóns externas

• "Alejandro Barreiro Noya". Real Academia Galega.

• Artigos de Barreiro Noya Arquivado 14 de febreiro de 2023 en Wayback Machine. publicados no Boletín da Real Academia Galega.