Richmond, Virxinia

Richmond é a capital de Virxinia (oficialmente República de Virxinia). Como todas as municipalidades de Virxinia incorporadas como cidades é independente, é dicir que non pertence a ningún condado, -o condado de Richmond non está relacionado, xa que está localizado a máis de 85 quilómetros de distancia nunha rexión diferente do estado-. Richmond é o centro da área metropolitana de Richmond (MSA) e o Gran Richmond está rodeada polos condados de Henrico e Chesterfield, situados ao norte e sur da cidade respectivamente. A cidade está localizada na interesección das estradas interestatais números 95 e 64 na parte central de Virxinia.

Richmond, Virxinia

Richmond (en)
Nomeado en referencia a	Richmond (en)
Localización
37°32′27″N 77°26′12″O
Estado	Estados Unidos de América
Estado federado	Virxinia
Capital de	Virxinia Estados Confederados de América
Poboación
Poboación	226.610 (2020) (1.400,37 hab./km²)
Número de fogares	91.005 (2020)
Xeografía
Situado na entidade territorial estatística	Greater Richmond Region (en) (Poboación:1.314.434)
Superficie	161,821914 km²
Auga	4,253 % (1 de abril de 2010)
Altitude	45 m
Comparte fronteira con	condado de Henrico (pt) condado de Chesterfield (pt)
Creación	1607
Organización política
• Alcalde	Levar Stoney (2017–)
Identificador descritivo
Fuso horario	Zona de Tempo Oriental UTC−05:00, horario estándar UTC−04:00, horario de verán
Prefixo telefónico	804
Código de departamento INSEE	51760
Identificador GNIS	1499957
Outro
Irmandado con	Richmond upon Thames (pt) Olsztyn (1995–) Windhoek (1998–)
Páxina web	rva.gov

Aínda que o sitio de Richmond, na fálla do Río James na rexión de Piedmont foi brevemente emprazado polos Ingleses en Jamestown en 1607, cerca do lugar onde existía un importante asentamento nativo, a actual cidade de Richmond foi fundada en 1737. Converteuse na capital da colonia de Virxinia en 1780. Durante o período da Guerra de Independencia dos Estados Unidos, varios acontecementos de importancia ocorreron na cidade, incluíndo o discurso de Patrick Henry denominado Dádeme a liberdade ou a morte ("Give me liberty or give me death") realizado na igrexa de St John 1775, durante a reunión do Segundo Congreso Continental, ao cal asistiron tamén Thomas Jefferson e George Washington.

O Estatuto de Virxinia para a liberdade relixiosa en 1779, o cal foi escrito porThomas Jefferson na cidade. Durante a Guerra Civil Estadounidense, Richmond converteuse na capital dos estados confederados de América, e moitos sinais importantes da guerra civil permanecen na cidade hoxe.

A economía de Richmond baséase sobre todo nas empresas relacionadas coa lei e as finanzas, con varias firmas legais e de actividades bancarias notables situadas no centro da cidade. Desta forma existen nove compañías, dentro das maiores cincocentas empresas americanas, que posúen os seus cuarteis xerais na cidade, entre as que se pode destacar Circuit City, Philip Morris USA, e Dominion Resources, entre outras.

O desenvolvemento moderno da cidade está en liña con outras cidades que maquillan o Novo Sur, como Atlanta, Dallas e Charlotte. Só cinco áreas nos Estados Unidos teñen máis empresas inscritas na lista Fortune 500 que Richmond. Richmond é ademais a sede de numerosas compañías pequenas.

Os residentes da cidade son comunmente chamados como Richmonders, e refírense á súa cidade coloquialmente como RVA, RIC (o seu código aéreo), ou O 804 (o seu código telefónico).

A área metropolitana inclúe a cidade, os seus dous condados lindantes e unha ampla zona de Virxinia central. Outras xurisdicións da área metropolitana de Richmond inclúen os condados veciños de Amelia, Caroline, Charles City, Cumberland, Dinwiddie, Goochland, Hanover, King and Queen, King William, Louisa, New Kent, Powhatan, Prince George, e Sussex, e as cidades independentes de Colonial Heights, Hopewell e Petersburg, así como a poboación de Ashland no condado de Hanover.

Xeografía

Segundo o departamento de censos dos Estados Unidos, a cidade ten unha área total de 162 km²,dos que 156,6 son terra firme e 6,4 auga. A área total é do 3,96% de auga. O río James atravesa Richmond.

Historia

En 1607, Xacobe VI concedeu o permiso real á Compañía Virxinia en Londres para establecer asentamentos de colonos no interior de Norteamérica. Despois do primeiro asentamento permanente inglés establecido na cidade o ano anterior en Jamestown, Capitán Christopher Newport e o Capitán John Smith embarcáronse nunha viaxe remontando o río Powhatan, hoxe coñecido polo nome de río James, viaxando en dirección noroeste ata o monte Powhatan Hill. Smith debuxou no seu mapa un asentamento indio de gran tamaño coñecido como Powhatan, que exercía como unha das capitais da tribo india dos Powhatan, cuxo emperador era Wahunsonacock.

Unha expedición que partiu de Jamestown con 120 homes foron os primeiros ingleses en establecer un asentamento nas fervenzas do río James, localizadas entre a ponte da rúa 14 e o centro moderno de Richmond na Pony Pasture (unha zona recreativa ao longo da ribeira sur da Cidade de Richmond). Este asentamento estableceuse nesta zona ao ser o punto máis navegable ao longo do río James.

En 1673, a William Byrd I fóronlle concedidas terras na marxe do río James que incluían a zona ao redor das fervenzas do río que se converterían en Richmond e outras localidades a de ao redor hoxe incluídas na cidade. Byrd converteuse nun comerciante de peles ben relacionado na zona e construíu un forte nese lugar.William Byrd II herdou as terras do seu pai en 1704, e en 1737 fundou a cidade de Richmond nas fervenzas do río James encargando ao Major William a tarefa de organizar a estrutura da cidade. Byrd bautizou á cidade co nome de Richmond en honra a Richmond en Inglaterra, un suburbio de Londres. El púxolle á nova cidade este nome porque a vista do río de James en Richmond, Virxinia é chamativamente similar á vista do río de Thames en Richmond, Inglaterra, onde el pasara un tempo durante a súa mocidade. A cidade nova converteuse no asento do Condado de Henrico (Virxinia) en 1752, o cal localizábase preto de Varina (agora un suburbio de Richmond) onde John Rolfe e Pocahontas estableceron a súa granxa no século anterior e desenvolveuse o primeiro produto comercializado para a exportación, o tabaco. Ademais, en Richmond establecéronse siderúrxicas, das que cabe destacar a controlada por Parker Skoonover.

Revolución

Patrick Henry no seu discurso "Liberty or Death" Igrexa de San Juan en Richmond.

En 1775, Patrick Henry realizou o seu famoso discurso -Give me Liberty or Give me Death- na igrexa de San Juan en Richmond que foi crucial para a decisión de Virxinia (que era a maior das 13 colonias) de participar no Primeiro Congreso Continental que estableceu o inicio da revolución e independencia. Thomas Jefferson, quen escribiría a declaración de independencia, o xeneral Ajoya Speight, e George Washington, quen pronto se convertería no comandante do exército continental nun momento crítico na traxectoria da guerra de independencia.

Edificio do Capitolio de Virixinia, deseñado por Thomas Jefferson.

En 1780, a capital do estado de Virxinia trasladouse desde a capital da colonia, Williamsburg ata Richmond porque era menos vulnerable a un ataque dos británicos. En 1781, baixo o mandato de Benedict Arnold, Richmond foi incendiada pola tropas británicas causando que o gobernador Jefferson desaloxase a cidade. Richmond foi rapidamente recuperada e en 1782, Richmond foi de novo unha cidade próspera.

Post-Revolución

En 1786, unha das pasaxes máis importantes e influentes de historia da lexislación en América ocorreu en Richmond mentres era capital temporal estatal, no coñecido como Estatuo para a liberdade relixiosa de Virxinia. Escrito por Thomas Jefferson e patrocinado por James Madison, o estatuto foi a base da separación de igrexa e estado, que acabou coa liberdade de relixión para todos os americanos así como a primeira emenda na constitución. A importancia desta decisión é recoñecida anualmente polo presidente dos Estados Unidos cando se estableceu o 16 de xaneiro como Día nacional da liberdade relixiosa.

O edificio do capitolio de Virxinia foi deseñado por Thomas Jefferson sendo completado en 1788. É o segundo capitolio máis antigo dos Estados Unidos que segue activo (o de Maryland é o máis antigo) e foi o primeiro edificio gobernamental dos Estados Unidos construído en estilo arquitectura romana clásica, sentando as bases doutras casas estatais e dos edificios gobernamentais federais (incluíndo a Casa Branca e O Capitolio) en Washington DC.

Richmond pronto emerxeu como un centro industrial importante e un nó de transportes e comercio. George Wáshington pediu e recibiu o apoio de do goberno do estado de Virxinia para a creación do Canle do río James e Kanawha, o primeiro sistema de canles establecido nos Estados Unidos. A canle permite o tránsito de mercancías e servizos desde o río James sendo navegable desde as fervenzas de Richmond conectando Richmond e a parte leste de Virxinia coa parte oeste. Grazas a isto Richmond converteuse na sede dalgunhas das maiores empresas de manufacturas no país, incluíndo siderúrxicas e fábricas de fariña, as maiores deste tipo situadas no sur. o tráfico na Canle chegou ao seu punto máis álxido na década de 1860, tras isto foi perdendo lentamente importancia coa chegada dos ferrocarrís, permitindo que Richmond convértase nunha encrucillada importante do ferrocarril, converténdose no primeiro lugar no que se construíu unha tripla vía de ferrocarril. A Canle cesou as súas operacións oficialmente en 1880 sendo algunhas das súas partes reconstruídas e restauradas a finais de 1990, estimulando o turismo e o desenvolvemento económico ao longo da vella ruta da canle.

Guerra civil

Siluetas e ruínas dos edificios, nun ceo gris logo da destrución por parte dos confederados ante o avance das tropas das tropas da unión, 1865.

O rexeitamento pola tráta de escravos foi en aumento a mediados do século XIX, en 1848, Henry “Box” Brown ao fabricar un caixa e enviarse a Filadelfia, Pensilvania, para escapar da escravitude.

No gromo da Guerra Civil Estadounidense en 1861, a estratéxica localización da acería Tredegar, entre outros factores importantes fixo que se declarase a Richmond como a Capital da Confederación. Deste arsenal chegaron as 7253 toneladas de aceiro para o CSS Virxinia, o primeiro acoirazado do mundo usado nunha guerra, así como moitas da maquinaria pesada usada polos confederados no conflito. En febreiro de 1861, Jefferson Davis foi elixido como Presidente dos Estados Confederados de América en Montgomery, a primeira capital Confederal. No amencer do 12 de abril de 1861, o exército confederado atacou o Fort Sumter en Charleston, Carolina do Sur, comezando a guerra civil con este acto. O 17 de abril de 1861, Virxinia separouse dos Estados Unidos e uniuse aos Estados confederados, e axiña que sucedeu isto o goberno confederado trasladou o seu capital a Richmond. Os sete días de loita, nos cales o xeneral da unión McClellan mantivo ameazada á cidade de Richmond pero no último momento a pesar de estar moi preto non puido facerse con ela, intentándoo de novo en xuño e xullo de 1862. Tres anos máis tarde, o 3 de abril de 1865, Ulysses S. Grant e o exército da unión capturou Richmond, e a capital do estado entón foi trasladada a Lynchburg. O Exército do norte de Virxinia, comandado por Robert E. Lee retirouse e aos seis días rendeuse ante Grant na Appomattox court house, converténdose no final simbólico da guerra. O 2 de abril de 1865, sobre o 25% dos edificios da cidade foron destruídos polo lume tras a retirada dos soldados confederados por unha milicia confederada devolvendo o seu control ao control do Norte, converténdose en parte do distrito militar nº 1.

Logo da guerra, foi reconstruída, expandíndose amplamente cara ao oeste. A avenida dos monumentos foi erexida en 1887, cunha serie de monumentos para honrar aos heroes confederados da cidade nunha serie de impresionantes monumentos. Así están nesta avenida (de leste para oeste) J.E.B. Stuart, Robert E. Lee, Jefferson Davis, Stonewall Jackson, e Matthew F. Maury. No cemiterio de Richmond (cemiterio Hollywood ) é o lugar onde están enterrados Stuart e Davis. En 1995, unha controvertida estatua da estrela do tenis Arthur Ashe, oriúndo da cidade, engadiuse ás estatuas da avenida.

Unha postal histórica mostra o tranvía eléctrico polas rúas de Richmond, Virxinia, onde Frank J. Sprague mostrou satisfactoriamente o seu novo sistema de transporte nos outeiros en 1888. O cruzamento mostra a intersección da 6a coa rúa Broad.

Richmond foi a primeira cidade nos Estados Unidos en ter sistema de tranvías eléctricos, a Richmond Union Passenger Railway. Deseñados polo pioneiro na forza eléctrica, Frank J. Sprague, o sistema de tranvías inaugurouse en xaneiro de 1888, o cal acelerou a expansión da cidade cara ao oeste. Os outeiros de Richmond, un grande obstáculo no transporte, foron consideradas un campo de probas ideal. A nova tecnoloxía pronot substituíu a tracción animal dos coches de cabalos.

Século XX

No comezo do século XX a poboación total da cidade era de 85.050 persoas en 5 millas cadradas sendo a poboación máis densamente poblanda do sur dos Estadous Unidos de América.

En 1903, a financeira e muller de negocios Maggie L. Walker crea o St. Luke Penny Savings Bank, converténdose na súa primeira presidenta e na primeira muller presidenta dun banco nos Estados Unidos. Este banco hoxe en día segue existindo baixo o nome de Consolidated Bank and Trust Company, sendo o banco afroamericano máis antigo en activo no país. Na cidade de Richmond hai unha escola que leva o seu nome.

En 1910, a cidade de Manchester foi anexionada á cidade de Richmond. En 1914, a cidade de Barton Heights foi anexionada á cidade xunto con Ginter Park, e a zona de Highland Park do condado de condado de Henrico. En 1914, Richmond converteuse e o cuartel xeral do quinto distrito da reserva federal. En 1919, ao finalizar a primeira guerra mundial, Philip Morris estableceuse na cidade. Durante a década dos anos vinte o distrito de Fan sufriu un forte desenvolvemento.

Durante a década dos anos 20, instaláronse varias empresas de entretemento que aínda perduran hoxe en día. A primeira estación de radio, WRVA, sendo a primeira en comezar a súa radiodifusión en 1925. The Mosque (chamado agora Teatro Landmark) tamén abriu as súas porta é en 1925. O Teatro Byrd Theater e o Teatro Loew (agora Carpenter Center) abriron as súas portas en 1928.

Na súa autobiografía, "The Moon's A Balloon" o gañador dun Óscar da acdemia David Niven como nunha viaxe de Nova York a Florida a finais de 1930 el decidiu parar e pasar a noite no famoso Hotel Jefferson, localizado en Richmond. Mentres Niven estaba asinando en recepción o rexistro de entrada como hóspede no Jefferson, cando divisou un crocodilo nadando nunha piscina situada á beira da recepción. Os crocodilos do hotel convertérono en mundialmente famoso, sendo o último crocodilo que viviu na piscina do Jefferson, un alcumado Old Pompey que estivo ata a súa morte en 1948.

Desenvolvemento da cidade moderna

Entre 1963 e 1965, houbo un grande auxe na cidade, este boom fixo que se construísen máis de setecentos novos edificios na cidade. En 1968, a Virginia Commonwealth University, universidade de carácter público, foi creada pola fusión do Medical College of Virginia co Richmond Professional Institute. Logo de varios anos de procesos legais nos cales o condado Chesterfield pelexou pola anexión, Richmond obtivo 27 millas cadradas do condado. Máis de 47.000 persoas pertencentes ao condado de Chesterfield atopáronse eles no perímetro da cidade o 1 de xaneiro de 1970.

En 1984, a cidade completou o estadio Diamond, fogar do equipo de béisbol chamado Richmond Braves, substituíndo o antigo estadio Parker. En 1985, Sixth Street Marketplace, un centro comercial da cidade, foi inaugurado. O centro estivo operativo ata que foi pechado e demolido en 2004.

En 1995 a multimillonaria obra de construción dun dique anti inundacións foi completada, coa finalidade de protexer á cidade e a zona de Shockoe Botton das crecidas e inundacións do río James. O dique foi incapaz de protexer a zona de Shockoe Bottom o 31 de agosto de 2004 o Furacán Gaston (2004) provocou unha choiva torrencial durante cinco horas en Richmond causando numerosos desbordamentos.

A recente rstauración da canle do río James e do Kanawha e a canle de Haxall, fixo que se haxa rebautizado como canle Walk. Este proxecto de mellora da canle e da ribeira orixinou que a zona revitalícese construíndo aprtamentos estilo loft, restaurantes, tendas e hoteis ao longo de todo a canle. A mellora da navegabilidade posibilitou os paseos en bote e as sendas verdes. O centro de exhibición sobre a guerra civil dependente da National Park Service, situado na acería de Tredegar, mostra en tres pisos artefactos, vídeos e diferentes obxectos sobre a contenda. O museo posúe librería zona de picnic etc. A compañía Cordish quere construír na ribeira do río James, unha planta eléctrica con tendas e zonas de entretemento.

Xeografía e clima

Xeografía

Área Richmond-Petersburg

Segundo os datos da Oficina do Censo dos Estados Unidos, a cidade ten unha superficie de 162 km². De toda esta superficie, 155.6 km² é terra mentres que 6.4 km² son auga (3.96%). A cidade está localizada na rexión de Piedmont en Virxinia, at the highest navigable point of the James River. A rexión de Piedmont caracterízase pola súa baixa altura sobre o nivel do mar, outeiros ondulantes, e polo contraste entre o nível do mar e a rexión das montañas azuis. Os ríos máis importantes do estado son Río James, o río Appomattox, e o río Chickahominy.

A área metropolitana de Richmond-Petersburg é a cuadraxésimo terceira (43º) área por número de habitantes nos Estados Unidos. A área metropolitana inclúe as cidades independentes de Richmond, Colonial Heights, Hopewell, e Petersburg, así como os condados de Amelia, Caroline, Charles City, Chesterfield, Cumberland, Dinwiddie, Goochland, Hanover, Henrico, King and Queen, King William, Louisa, New Kent, Powhatan, Prince George e Sussex. O 1 de xullo de 2006 a poboación da área de Richmond-Petersburg era de 1.194.008 habitantes.

A cidade

Richmond está subdividido en catro zonas: Norte, sur, leste e oeste

Panorámica de Richmond desde a ponte de Manchester

A cidade ten numerosos barrios como son: O distrito Fan, Oregon Hill, Shockoe Bottom, Woodland Heights, Westover Hills, Barton Heights, Ginter Park, Randolph, Jackson Ward, North Jackson Ward, a zona oeste, a zona norte e o outeiro da igrexa.

Moitas das rúas do centro da cidade ten unha forma regular de grella, con rúas dunha dirección alternativamente. Moitas rúas da cidade finalizan nos arredores da cidade, denominándose moitas delas con nomes indios. Por exemplo, Three Chopt Road(rúa dos tres cortes), foi chamado así porque os indios marcaban o camiño con tres cortes nas árbores próximas á estrada. A maior autoestrada da cidade de Richmond é a interestatal Nº 64 (I-64), Nº 95 (I-95), O.S. ruta 1, O.S. ruta 60, O.S. ruta 301, e O.S. ruta 360. A interestatal Nº 295 en coombinación coa ruta 288 forma un anel exterior ao redor da área metropolitana.

Desde que o primeiro tranvía eléctrico fose instalado en 1888, o crecemento de Richmond fixo que se vaia expandindo polo oeste e o sur. O desenvolvemento da avenida dos monumentos e a rúa Broad como un afluente, conduciu á xente cara ao oeste cada vez máis afastado e máis afastado, cara a unha parte da área do metropolitana coñecida como The West End e The Far West.

Detrás dos límites da cidade, o Gran Richmond esténdese polos condados máis próximos.

Clima

Richmond ten un clima subtropical húmido con catro estacións claramente diferenciadas. Primavera comeza en abril con días tépedos e noites frías. A finais de maio a temperatura empeza a subir de forma considerable, chegando ata o verán. No verán a temperatura poden ser desagradablemente quente, a miúdo rematando 90 F. con humidade alta. Richmond é famosa pola súa humidade, a cal crea unha sensación de maior temperatura. Os días seguen calorosos ata que chega outubro no que a temperatura suavízase, os furacáns vólvense pouco frecuentes. O Outono está marcado polas noites máis frescas. Inverno é normalmente amornado en Richmond, pero algúns invernos difiren doutros. As nevadas ocorren durante o inverno, baixando sobre todo en xaneiro. As cantidade de nevadas anuais medias son 12 polgadas."Quick Data View Richmond." Administración nacional Oceánica e atmosférica 1971-2000. As tormentas de neve non son frecuentes sendo a última no ano 2000.

Temperaturas medias e récords de mínimas e altas
Mes	Xan	Feb	Mar	Abr	Maio	Xuño	Xull	Ago	Sete	Out	Nov	Dec
Rec altas °F	81	83	93	96	100	104	105	102	103	99	86	81
Media alt °F	45,3	49,3	58,4	68,9	76,2	83,6	87,5	85,7	79,7	69,3	59,7	49,7
Norm baix °F	27,6	29,7	37,0	45,3	54,6	63,3	68,3	66,8	59,9	47,2	38,4	31,1
Rec baix °F	-12	-10	11	23	31	40	51	46	35	21	10	-1
Precip (pol)	3,55	2,98	4,09	3,18	3,96	3,54	4,67	4,18	3,98	3,6	3,06	3,12
Fonte: USTravelWeather.com

Economía

Desenvolvo histórico como centro comercial

A localización estratéxica de Richmond á beira do río James, sobre uns outeiros e vales ondulantes e na separación da zona rochosa do piedmont e as rexións baixas de Virxinia promoveu un sitio natural ara o desenvolvemento do comercio. Durante séculos, os nativos da potente tribo dos powhatan recoñeceu o valor deste lugar, rico en recursos naturais. Eles coñecíano como un gran lugar de caza, xogos, comercio chamándoo "Shocquohocan,", ou Shockoe.

O primeiro explorador europeo chegou en 1607, da man da Compañía Virxinia de Londres. nesta exploración descubríronse unha herba cultivada polos indios e tabaco converténdose nunha materia moi lucrativa na zona. A casa de comercio se desenrroloy creando un aldea e en 1733 unha cidade presentada por William Byrd II e William Mayo. Os primeiros edificios foron apiñados ao redor do mercado agrícola que aínda existe na rúa 17.

Desde o principio o comercio creceu rapidamente, primeiro no sector agrícola, pero tamén na tráta de escravos. Os escravos eran importados aos peiraos de Richmond desde África, sendo comprados e vendidos no mesmo lugar.

Para facilitar o transporte das mercancías usáronse pequenas barcas desde as fervenzas ata o océano, ata que George Washington axudou a deseñar a Canle de Kanawha e río James na década de 1700 para pasar os rápidos de Richmond. A canle foi substituído polo ferrocarril na década de 1800. Na década de 1900 as estradas foron construídas na mesma área.

Ao longo destes tres séculos e tres formas de transportes, o centro sempre foi un punto neurálxico de transportes, coa gran dársena para o cambio de dirección dos barcos, a primeira liña con tres vías e a intersección das dúas maiores estradas interestatais.

Industrias que definen Richmond

Richmond emerxeu das cinzas tras a Guerra civil americana como unha potencia económica, con edificios de ferro e con masivas fábricas de ladrillos. As innovacións incluíron a primeira máquina enrolladora de cigarros, inventada por James Albert Bonsack de Roanoke en 1880/81, e o primeiro tranvía eléctrico.

Os escravos liberados e os seus descendentes crearon un próspera comunidade económica afroamericana conducida por xente tan influente como Maggie L. Walker (a primeira muller presidenta dun banco nos Estados Unidos) e John Mitchell, Jr.. A histórica zona de Jackson Ward converteuse no lugar coñecido como "Wall Street da América negra".

A lei e as finanzas foron de longo forzas impulsoras na economía. Debido a que a cidade é a se da 4a corte de apelación dos Estados Unidos e reserva federal, así como as oficinas centrais de firmas internacionais como Hunton e Williams, LLP, McGuireWoods LLP, Troutman Sanders LLP, CapitalOne, Philip Morris, e numerosos bancos e corredurías.

Desde 1960 Richmond foi un punto neurálxico para as axencias de publicidade e para os negocios relacionados coa publicidade, como a axencia de publicidade The Martin Agency. Como resultado do apoio das axencias de publicidade a VCU ten unha diplomatura (VCU Adcenter) en publicidade que está considerada como a mellor dos Estados Unidos.

Compañías na lista Fortune 500 Companies e outras grandes corporacións

Na área do Gran Richmond é a sede de nove das 500 compañías máis grandes dos Estados Unidos, incluíndo Dominion Resources, tendas de electrónica de consumo, Circuit City, CarMax, Performance Food Group, LandAmerica Financial Group; Owens & Minor, Brink's Company, Genworth Financial, a aseguradora de GE e a recentemente chegada MeadWestvaco, un líder de produtos de empaquetado, estucados, papeis especiais, papeis de oficina e especialidades químicas. Só cinco áreas metropolitanas nos Estados Unidos teñen máis empresas entre as 500 máis grandes.

Outras empresas dentro da lista de Fortune 500, que non teñen a súa sede central na área, pero teñen unha gran presenza na zona. Estas inclúen Wachovia Securities cuxa sede central atópase en Charlotte, Wachovia Corporation), SunTrust Banks Incorporated (con sede en Atlanta), a axencia de crédito Capital One Financial Corporation (coa base oficial en McLean, Virxinia, pero fundada en Richmond onde ten o seu centro de operacións e a maioría dos seus empregados), a farmacéutica McKesson (con sede en San Francisco). Philip Morris (unha división de Altria Group), unha das maiores compañías de comida, bebida, e tabaco, mantén a súa sede central en Henrico County nos arredores da cidade, e moitas outras compañías na zona. Universal Corporation, tamén na industria tabaqueira, ten a súa sede central aquí tamén. Capital One e Phillip Morris USA son dous das empresas privadas con máis empregados en Richmond.

DuPont mantén tamén as plantas de Spruance Plant e Qimonda, antigamente Infineon Technologies tiña unha fábrica en Elko Tract (un antigo campo aéreo da segunda guerra mundial nunha cidade pantasma) próxima ao Aeroporto internacional de Richmond producindo memorias DRAM de computador.

Richmond é ademais a sede de Parque de desenvolvemento Biotecnológico de Virginia Arquivado 28 de xullo de 2005 en Wayback Machine., o cal abriu as súas portas en 1995 como un centro de incubación para as empresas farmacéuticas e biotecnolóxicas. Localizada á beira do Medical College of Virginia (Colexio médico de Virxinia) no campus de Virginia Commonwealth University, o centro ten unha superficie de 53,000 m² dedicadas á investigación, laboratorios e oficinas para a instalación de compañías, institutos de investigación e organizacións non gobernamentais. A organización nacional de transplantes, o cal mantén a lista de pacientes en espera dun órgano para os transplantes, ocupa un edificio no parque. Philip Morris USA recentemente anunciou os seus plans de construción dun centro de investigación de 350 $millóns no parque. Unha vez completada o desenvolvemento do parque, previsto para o 2010 - 2015, os directivos do parque prevén que o sitio empregue ao redor de 3.000 científicos, técnicos e enxeñeiros. Philip Morris podería crear uns 600 empregos unha vez que abra en 2007.

Richmond é ademais é a sede dos supermercados Ukrop, unha empresa familiar de carácter rexional, coñecida polo seu impecable servizo e a amabilidade dos empregados.