From Wikipedia, the free encyclopedia
Os tromboxanos son lípidos do grupo dos eicosanoides. Reciben ese nome polo seu papel na formación de coágulos sanguíneos (trombose). Os dous principais tromboxanos son o tromboxano A2 e o tromboxano B2. Os tromboxanos caracterízanse quimicamente polo seu anel de 6 membros que contén un enlace éter. Os tromboxanos pertencen ao grupo dos prostanoides, xunto coas prostaglandinas e prostaciclinas.
A tromboxano-A sintase, un encima propio das plaquetas e doutros tecidos como o pulmonar, converte a prostaglandina H2 (un derivado do ácido araquidónico) en tromboxano A2 , e a partir deste fórmase o B2 ao romper un enlace éter.
O tromboxano actúa uníndose aos receptores de tromboxano, receptores acoplados á proteína G, asociados á subunidade Gq da proteína G.[1]
O tromboxano é un vasoconstritor e un potente axente hipertensivo, e facilita a agregación plaquetaria.
Están en equilibrio homeostático no sistema circulatorio coa prostaciclina, un composto relacionado. O mecanismo de secreción dos tromboxanos polas plaquetas aínda non está claro.
A súa principal función biolóxica é participar na hemostasia, é dicir nos procesos de coagulación e agregación plaquetaria. No sistema respiratorio, especialmente o TXA2, é un potente broncoconstritor. Debido á súa función na agregación plaquetaria, o TXA2 é importante para pechar feridas e hemorraxias.
O Tromboxano A2 (TXA2), producido polas plaquetas activadas, ten propiedades protrombóticas, estimula a activación de máis plaquetas e incrementa a agregación plaquetaria.
A agregación plaquetaria conséguese por medio da expresión do complexo de glicoproteínas GP IIb/IIIa na membrana celular das plaquetas. O fibrinóxeno circulante únese a estes receptores en plaquetas adxacentes, e reforza o coágulo.
Crese que a vasoconstrición causada polos tromboxanos xoga un papel na anxina de Prinzmetal. Os ácidos graxos omega-3 producen maiores niveis de TxA,3, que é relativamente menos potente ca o TxA2 e a PGI3; polo que hai un cambio no equilibrio que favorece a vasoconstrición e a inhibición da agregación plaquetaria. Crese que este cambio no equilibrio rebaixa a incidencia de infarto de miocardio e accidentes cerebrovasculares.
Os inhibidores do tromboxano poden clasificarse en liñas xerais como inhibidores da síntese de tromboxano, e inhibidores do efecto diana do tromboxano.
Os inhibidores da síntese do tromboxano, á súa vez, poden clasificarse de acordo co paso da ruta de síntese que inhiben:
Os inhibidores dos efectos diana do tromboxano son o antagonista do receptor do tromboxano, incluído o terutroban.
O picotamide ten actividade tanto de inhibidor da tromboxano sintase coma de antagonista do receptor do tromboxano.[5]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.