Tromboxano A2

O tromboxano A2 (TXA2) é un tipo de tromboxano que producen as plaquetas activadas e ten propiedades protrombóticas: estimula a activación de novas plaquetas e incrementa a agregación das plaquetas. Isto conségueo ao incrementar a expresión do complexo glicoproteico GPIIb/IIIa na membrana plasmática das plaquetas. O fibrinóxeno circulante únese a estes receptores en plaquetas adxacentes, aumentando a firmeza do coágulo. O tromboxano A2 é tamén un vasoconstritor^[1][2][3][4] e é especialmente importante durante as lesións nos tecidos e a inflamación. Tamén se considera responsable da anxina de Prinzmetal (vasoespasmo de arteria coronaria).

Tromboxano A2
Identificadores
Número CAS	57576-52-0
PubChem	5280497
ChemSpider	4444137
KEGG	C02198
MeSH	Thromboxane+A2
ChEBI	CHEBI:15627
Ligando IUPHAR	4482
Imaxes 3D Jmol	Image 1
SMILES CCCCC[C@@H](/C=C/[C@@H]1[C@H]([C@@H]2C[C@@H](O2)O1)C/C=C\CCCC(=O)O)O
InChI InChI=1S/C20H32O5/c1-2-3-6-9-15(21)12-13-17-16(18-14-20(24-17)25-18)10-7-4-5-8-11-19(22)23/h4,7,12-13,15-18,20-21H,2-3,5-6,8-11,14H2,1H3,(H,22,23)/b7-4-,13-12+/t15-,16+,17+,18-,20+/m0/s1 Key: DSNBHJFQCNUKMA-SCKDECHMSA-N
Propiedades
Fórmula molecular	C020H32O5
Masa molecular	352,465 g/mol
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa.

Os receptores que serven de mediadores das accións do tromboxano A2 son os receptores de tromboxano A2. O receptor de tromboxano A2 humano (TP) é un típico receptor acoplado á proteína G (GPCR) con sete segmentos transmembrana. Nos humanos ata agora clonáronse dúas variantes de empalme do receptor TP: TPα e TPβ.

Síntese e degradación

O TXA2 xérase a partir da prostaglandina H2 pola acción da tromboxano-A sintase nunha reacción metabólica que xera cantidades aproximadamente iguais de ácido 12-hidroxiheptadecatrienoico (12-HHT). A aspirina inhibe irreversiblemente a ciclooxixenase 1 das plaquetas, impedindo a formación de prostaglandina H2, e, por tanto, de tromboxano A2.

O TXA2 é moi inestable en solución acuosa, xa que se hidroliza en 30 segundos á forma bioloxicamente inactiva tromboxano B2. O 12-HHT, que antes se pensaba que era un bioproduto inactivo da síntese do TXA2, demostrouse recentemente que exerce varias importantes accións, algunhas das cales están relacionadas coas accións do TXA2.^[5] Debido á súa curta vida media, o TXA2 funciona principalmente como un mediador autócrino ou parácrino nos tecidos adxacentes que rodean o seu sitio de produción. A maioría das investigacións sobre o TXA2 fixéronse en realidade con análogos sintéticos como o U46619 e o I-BOP.^[6] Nos estudos en humanos, os niveis de 11-deshidrotromboxano B2 utilízanse para medir indirectamente a produción de TXA2.^[7][8]

Síntese de eicosanoides.