Voo 5017 de Air Algérie
From Wikipedia, the free encyclopedia
O voo 5017 de Air Algérie (AH5017/DAH5017) do 24 de xullo de 2014 foi un voo internacional regular de pasaxeiros operado por un avión McDonnell Douglas MD-83, cuxa propietaria é a compañía española Swiftair. Partiu do aeroporto de Uagadugú, en Burkina Faso, ás 01:17 horas (hora local) cara ao aeroporto Internacional Houari Boumedienne de Alxer, capital de Alxeria. A aeronave desapareceu dos radares aéreos cincuenta minutos despois da engalaxe, caendo ao norte de Malí, preto da fronteira con Alxeria.[5][6][7]
| Voo 5017 de Air Algérie | |
|---|---|
.jpg) O avión do incidente, Swiftair MD-83, prefixo EC-LTV, no Aeroporto de Madrid-Barajas, España, en xaneiro de 2013. | |
| Resumo | |
| Data | 24 de xullo de 2014 |
| Causa | descoñecida [1] |
| Lugar | Malí[2] |
| Coordenadas | |
| Orixe | Aeroporto de Uagadugú, Burkina Faso |
| Destino | Aeroporto Internacional Houari Boumedienne, Alxer |
| Aeronave | |
| Tipo de aeronave | McDonnell Douglas MD-83 |
| Operador | Air Algérie |
| Rexistro | EC-LTV |
| Pasaxeiros | 110[3] |
| Tripulación | 6 |
| Superviventes | 0[4] |
A bordo da aeronave viaxaban 110 pasaxeiros e 6 tripulantes (2 pilotos e 4 auxiliares de voo, todos de nacionalidade española), entre os que, segundo o presidente francés, non hai ningún supervivente.[4] O voo 5017 debía aterrar ás 05:10 (hora local de Alxeria, 07:10 en Europa Occidental).[8]
Isto marcou o terceiro desastre de aviación xeral cun avión comercial afectado nun lapso dunha semana, trala derriba do voo 17 de Malaysia Airlines, o 17 de xullo de 2014, e o accidente do voo 222 de TransAsia Airways, o 23 de xullo de 2014.
.jpg)
O avión era un McDonnell Douglas MD-83, matrícula EC-LTV,[9] arrendar a Air Algérie por Swiftair para proporcionar capacidade adicional durante a tempada de verán boreal.[10] Tiña capacidade para 167 pasaxeiros.[11] Os motores da aeronave foron fabricados por Pratt & Whitney.[12]
O club español Real Madrid C. F. utilizou durante dous anos (entre 2007 e 2008) unha aeronave similar, denominada «La Saeta».[2][11] Nun principio, os medios afirmaran que o avión accidentado era o utilizado polo Real Madrid, aínda que logo confirmouse que non foi así.[13]
O avión voara por primeira vez en xuño de 1996, entrando en servizo con Heliopolis Airlines o 23 de agosto. Ao longo da súa historia, foi operado por Ansett Worldwide Aviation Services, Avianca e Austral Liñas Aéreas, tendo varios rexistros. Cando foi adquirido por Swiftair, a aeronave voara para CCM Airlines, Jetairfly, Royal Air Maroc, Vueling e outras compañías aéreas antes de entrar en servizo con Air Algérie, o 22 de xuño de 2014.[14]
O director da Aviación Civil francesa (DGAC), Patrick Gandil, indicou que o aparello fora sometido a controis en Francia «hai dous ou tres días» e que estaba «en bo estado».[15] Estes controis xurdiron a raíz dunha escala do avión en Marsella. O goberno alxerino tamén dixo que os exames aos que se someteu ao avión foron «conforme ás esixencias» no sector.[16]
A aeroliña Air Algérie perdeu o contacto co voo ás 01:55 (hora local) do 24 de xullo de 2014, cincuenta minutos logo de engalar de Uagadugú con destino a Alxer.[17] O Goberno de Francia confirmou que o último contacto da aeronave coa torre de control foi desde o norte de Malí.[18] O contacto co avión perdeuse pouco despois de que a tripulación indicase que debía saírse da súa ruta por «condicións meteorolóxicas particularmente difíciles», segundo comunicou tanto chanceler francés como o goberno de Burkina Faso.[15][19] A partir das 09:56 (UTC) a aeroliña comezou unha procura da aeronave.[20] Segundo un portavoz do exército francés, dous avións de combate franceses uníronse á procura do avión desaparecido ao longo da súa ruta probable.[12]
Inicialmente informouse que o accidente ocorreu en Níxer.[21] Logo, reportouse que o avión desapareceu entre Gao e Tessalit, no norte de Malí, xa que a ruta de voo da aeronave pasaba por devandito país.[22] A autoridade aeroportuaria de Alxeria confirmou que o voo estrelouse no medio do Sahel,[23] un lugar pouco accesible, na fronteira entre Malí e Alxeria.[18]
Un funcionario local en Gossi, informou que un grupo de pastores preto da aldea de Hamni-Ganda viu ao avión en chamas, e caendo antes de estrelarse, xa que presuntamente foi alcanzado por un raio.[24]
Unha fonte de Air Algérie dixo a Agence France-Presse que «o avión non estaba lonxe da fronteira alxerina, cando se lle preguntou á tripulación a facer un desvío debido á mala visibilidade e para evitar o risco de colisión con outra aeronave na ruta Alxer-Bamako (...) perdeuse o contacto despois de que o cambio de rumbo».[25]
Restos
O ministro de exteriores francés Laurent Fabius declarou cara ás 15:00 (UTC) que aínda non se localizou a aeronave e que as tarefas do procura no norte de Malí eran levadas a cabo por avións militares Mirage 2000, helicópteros e un avión C-130. Ao mesmo tempo, a fiscalía de París abriu unha investigación preliminar por «homicidios involuntarios».[15][26]
Horas máis tarde, cara ás 18:00 (GMT), as forzas francesas anunciaron o achado dos restos do avión, cerca do poboado de Tilemsi, nas rexións de Gao e Kidal. Tamén se informou que os restos da aeronave atopáronse nunha zona inaccesible que dificulta as tarefas de rescate. Ademais, residentes de zonas próximas aseguraron que escoitaron fortes explosións e que alertaron delas ás forzas militares despregadas no norte de Malí.[27][28]
O presidente de Malí, Ibrahim Boubacar Keïta, dixo que algúns restos atopáronse no deserto do norte do país, entre Aguelhok e Kidal.[29] O xeneral Gilbert Diendiere do exército de Burkina Faso dixo que restos do avión foron localizados en Gossi, na rexión de Tombuctú de Malí, a 50 quilómetros ao norte da fronteira con Burkina Faso,[30] coa axuda do goberno maliano e a poboación local. Diendiere tamén dixo que acharon restos humanos e do avión totalmente queimados e esparexidos.[19]
Na noite do xoves 24 ao venres 25, a Presidencia francesa informou que os restos do avión foron identificados pese ao seu «estado desintegrado». Engadiu que «un destacamento militar francés foi enviado ao lugar para garantir a seguridade da zona e solicitar os primeiros elementos de información».[31] Logo comunicouse o achado das caixas negras.[32]
O 26 de xullo, a MINUSMA, misión da ONU a Malí, sumouse ás tarefas de recuperación dos restos a pedido do goberno maliano, brindando axuda para acceder ao sitio do accidente.[33]
Cara a agosto, informouse que unha das caixas negras non funcionaba no momento do accidente, non podendo gravar as conversacións da tripulación na cabina.[34]
| Nacionalidade | Persoas |
|---|---|
 Francia |
52[lower-alpha 1] |
 Burkina Faso |
27 |
 España |
6[lower-alpha 2] |
 Alxeria |
6 |
 Líbano |
6 |
 Canadá |
5 |
 Alemaña |
4 |
 Luxemburgo |
2 |
.svg){kind=small} Suíza |
1 |
.svg){kind=small} Bélxica |
1 |
 Exipto |
1 |
 Ucraína |
1 |
 Nixeria |
1 |
 Camerún |
1 |
 Malí |
1 |
 Reino Unido |
1 |
| Total | 116 |
Das 116 persoas a bordo, había 50 pasaxeiros franceses, de camiño a París.[37][38] Os seis membros da tripulación eran españois,[39] de acordo con Swiftair.[40] Un representante de Air Algérie en Burkina Faso, Kara Terki, dixo nunha conferencia de prensa que todos os pasaxeiros estaban en tránsito a, o Medio Oriente, ou Canadá.[12]
O aeroporto de Uagadugú e algúns medios informaron que Mariela Castro, filla de do presidente cubano Raúl Castro, viaxaba no avión accidentado. En Cuba negaron a información.[11][41][42] A noticia resultou desmentida pola propia Mariela Castro na Habana aos poucos minutos a través dunha entrevista en Telesur, dicindo que estaba «vivita, coleando, feliz e saudable».[43]
Tamén viaxaban a bordo dous funcionarios europeos de nacionalidade francesa.[41] Ademais, familiares confirmaron a presenza dunha cidadá chilena no voo. Aínda que dentro da lista de pasaxeiros entregada pola liña aérea non figurou a nacionalidade chilena, a noticia foi contraposta máis tarde, debido á súa dobre nacionalidade francesa-chilena.[44] Outra nacionalidade que se reportou era a estadounidense.[45]
Unha vítima británica foi reportada máis tarde e informouse que entre os falecidos atopábanse unha familia de dez membros, dos cales catro eran pícaros, orixinarios da rexión de Ródano-Alpes.[46]
As autoridades de aviación, como a Administración Federal de Aviación dos Estados Unidos (FAA) advertiron precaucións para os avións que voasen sobre Malí, debido aos perigos potenciais que xurdiron polos conflitos locais. As ameazas específicas advertidas pola FAA incluíron mísiles antiaéreos, foguetes e granadas propulsadas por foguetes.[7] O ministro de transporte francés, Frédéric Cuvillier, dixo que o avión desapareceu polo conflito no norte de Malí.[47] Aínda que se sinalou que os grupos insurxentes malianos non posúen o equipo suficiente como para derribar un avión.[48]
O ministro de exteriores alxerino, Ramtane Lamamra, explicou ante a prensa que foi «un deses movementos» (referíndose aos insurxentes do norte de Malí) o primeiro en atopar restos do avión e dar a voz de alarma e que se comprometeron a despregar todos os esforzos para acudir en socorro (dos pasaxeiros) e garantir a seguridade do lugar».[16]
Pola súa banda, meteorólogos franceses apuntaron a violentas tormentas na zona.[49] Segundo autoridades da aeroliña, a causa máis probable do accidente foi o mal tempo reinante na rexión do norte de Malí, debido ás fortes tormentas que azoutaban a noite do 23 de xullo na rexión do Sahel.[18] Un controlador aéreo en Malí afirmou que houbera «fortes tormentas» durante esa noite. A Misión das Nacións Unidas no norte de Malí (Minusma) tamén confirmou que se produciron tormentas de area que dificultaron a visibilidade en toda a rexión. Un diplomático residente en Bamaco, dixo que o norte do país fora golpeado por unha poderosa tormenta.[12]
O 25 de xullo, o secretario de estado de transportes de Francia, Frédéric Cuvillier, sinalou que os restos atopáronse «concentrados», é dicir, que a aeronave «poderíase haber desintegrado en terra» e non estalou en voo. Cuvillier dixo que, con eses elementos, descartáronse algunhas hipóteses, «en particular» que recibise o impacto dun mísil. Pola súa banda, o ministro de Interior, Bernard Cazeneuve, dixo que «a hipótese máis probable» é que se vise afectado polas malas condicións meteorolóxicas que se daban cando o avión entrou no espazo aéreo de Malí.[16]
Burkina Faso – O Goberno burkinense anunciou un duelo de 48 horas a partir do 25 de xullo.
Canadá – Logo de anunciarse que os canadenses falecidos no voo 5017 eran unha muller e unha familia de catro membros do Quebec, o primeiro ministro Stephen Harper enviou un comunicado de condolencias e ofreceu axuda ás autoridades dos países africanos.{[48]
España – O presidente do Goberno, Mariano Rajoy, trasladou o día 25 os seus «máis sentidas condolencias» ás familias e amigos de todas as persoas que faleceron no voo. Rajoy mostrouse «fondamente consternado» e, para rematar, sobre a tripulación española dixo: «Teño a absoluta certeza de que tanto o piloto Agustín Comerón como a copiloto Isabel Gost e os tripulantes de cabina Rafael Gasanaliev, Miguel Anxo Roda, Rául Montero e Federico Cárdenas deron o mellor de si mesmos ata o último momento».».[50]
Francia – O ministro de Asuntos Exteriores, Laurent Fabius, dixo que si se confirma o desastre, é unha gran traxedia que golpea a nosa nación».[51] Pola súa banda, François Hollande comunicou os seus condolencias e solidariedade ás familias e achegados das vítimas.[31] Tras unha reunión coas familias das vítimas, Hollande anunciou o 26 que entre os días 28 e 30 de xullo as bandeiras francesas ondearán a media hasta por duelo.[33]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
