27ª edición dos Óscar

A 27ª entrega dos premios Óscar tivo lugar o día 30 de marzo de 1955 no RKO Pantages Theatre dos Ánxeles (Estados Unidos). Os mestres de cerimonias foron Bob Hope e Thelma Ritter.

27ª edición dos Óscar
Instancia de ceremonia dos Óscars
Parte da serie Premios Óscar
Datas e cronoloxía
Data 30 de marzo de 1955
Número de edición 27
Precedido por 26ª edición dos Óscar
Sucedido por 28ª edición dos Óscar
Implicados
Presentador/a Bob Hope Thelma Ritter Bob Hope
Localización
Localización Hollywood Pantages Theater New Century Theatre
País Estados Unidos de América
Fontes e ligazóns
Páxina WEB oscars.org…
Redes
[ Wikidata ] [ C:Commons ]

A lei do silencio igualou o récord de oito premios de Foise co vento e From Here to Eternity e foi o primeiro filme que conseguiu tres candidaturas ao mellor actor secundario. Dorothy Dandridge foi a primeira actriz afroamericana candidata á mellor actriz.

Premios

Elia Kazan, mellor director

Grace Kelly, mellor actriz

Edmond O'Brien, mellor actor secundario

Eva Marie Saint, mellor actriz secundaria

Walt Disney, mellor longametraxe documental

Sammy Cahn, mellor canción

Os gañadores aparecen en primeiro lugar e en grosas.^[1]

Mellor filme	Mellor director
Sam Spiegel para Columbia Pictures – A lei do silencio Stanley Kramer para Columbia Pictures – O motín do Caine William Perlberg para Paramount Pictures – The Country Girl Jack Cummings para Metro-Goldwyn-Mayer – Sete noivas para sete irmáns Sol C. Siegel para 20th Century Fox – Three Coins in the Fountain	Elia Kazan – A lei do silencio Alfred Hitchcock – A ventá indiscreta George Seaton – The Country Girl William A. Wellman – The High and the Mighty Billy Wilder – Sabrina
Mellor actor	Mellor actriz
Marlon Brando – A lei do silencio Humphrey Bogart – O motín do Caine Bing Crosby – The Country Girl James Mason – A Star Is Born Dan O'Herlihy – Robinson Crusoe	Grace Kelly – The Country Girl Dorothy Dandridge – Carmen Jones Judy Garland – A Star Is Born Audrey Hepburn – Sabrina Jane Wyman – Magnificent Obsession
Mellor actor secundario	Mellor actriz secundaria
Edmond O'Brien – A condesa descalza Lee J. Cobb – A lei do silencio Karl Malden – A lei do silencio Rod Steiger – A lei do silencio Tom Tully – O motín do Caine	Eva Marie Saint – A lei do silencio Nina Foch – Executive Suite Katy Jurado – Lanza rota Jan Sterling – The High and the Mighty Claire Trevor – The High and the Mighty
Mellor guión orixinal	Mellor guión
The Country Girl – George Seaton O motín do Caine – Stanley Roberts A ventá indiscreta – John Michael Hayes Sabrina – Billy Wilder, Samuel A. Taylor e Ernest Lehman Sete noivas para sete irmáns – Albert Hackett, Frances Goodrich e Dorothy Kingsley	A lei do silencio – Budd Schulberg A condesa descalza – Joseph L. Mankiewicz Genevieve – William Rose The Glenn Miller Story – Valentine Davies e Oscar Brodney Knock on Wood – Norman Panama e Melvin Frank
Mellor argumento	Mellor curtametraxe de animación
Lanza rota – Philip Yordan Pane, amore e fantasia – Ettore Maria Margadonna Xogos prohibidos – Francois Boyer Night People – Jed Harris e Tom Reed Non hai nada coma o espectáculo – Lamar Trotti	When Magoo Flew Crazy Mixed Up Pup Pigs Is Pigs Sandy Claws Touché, Pussy Cat!
Mellor documental	Mellor curtametraxe documental
The Vanishing Prairie – Walt Disney The Stratford Adventure – Guy Glover	Thursday's Children Jet Carrier Rembrandt: A Self-Portrait
Mellor curtametraxe de ficción, un rolo	Mellor curtametraxe de ficción, dous rolos
This Mechanical Age – Robert Youngson The First Piano Quartette – Otto Lang The Strauss Fantasy – Johnny Green	A Time Out of War – Denis Sanders e Terry Sanders Beauty and the Bull – Cedric Francis Jet Carrier – Otto Lang Siam – Walt Disney Productions
Mellor banda sonora, comedia ou drama	Mellor banda sonora, musical
The High and the Mighty – Dimitri Tiomkin O motín do Caine – Max Steiner Genevieve – Larry Adler A lei do silencio – Leonard Bernstein The Silver Chalice – Franz Waxman	Sete noivas para sete irmáns – Adolph Deutsch e Saul Chaplin Carmen Jones – Herschel Burke Gilbert The Glenn Miller Story – Joseph Gershenson e Henry Mancini A Star Is Born – Ray Heindorf Non hai nada coma o espectáculo – Alfred Newman e Lionel Newman
Mellor canción	Mellor son
"Three Coins in the Fountain" de Three Coins in the Fountain – Música de Jule Styne; Letra de Sammy Cahn "Count Your Blessings Instead of Sheep" de White Christmas – Música e letra de Irving Berlin "The High and the Mighty" de The High and the Mighty – Música de Dimitri Tiomkin; Letra de Ned Washington "Hold My Hand" de Susan Slept Here – Música e letra de Jack Lawrence e Richard Myers "The Man That Got Away" de A Star Is Born – Música de Harold Arlen; Letra de Ira Gershwin	The Glenn Miller Story – Leslie I. Carey, Universal Studio Sound Department Brigadoon – Wesley C. Miller, MGM Studio Sound Department O motín do Caine – John P. Livadary, Columbia Studio Sound Department A ventá indiscreta – Loren L. Ryder, Paramount Studio Sound Department Susan Slept Here – John O. Aalberg, RKO Radio Studio Sound Department
Mellor dirección de arte, branco e negro	Mellor dirección de arte, cor
A lei do silencio – Dirección artística and Decorados: Richard Day The Country Girl – Dirección artística: Hal Pereira e Roland Anderson; Decorados: Sam Comer e Grace Gregory Executive Suite – Dirección artística: Cedric Gibbons e Edward Carfagno; Decorados: Edwin B. Willis e Emile Kuri Le plaisir – Dirección artística e Decorados: Max Ophüls Sabrina – Dirección artística: Hal Pereira e Walter Tyler; Decorados: Sam Comer e Ray Moyer	20,000 Leagues Under the Sea – Dirección artística: John Meehan; Decorados: Emile Kuri Brigadoon – Dirección artística: Cedric Gibbons e Preston Ames; Decorados: Edwin B. Willis e Keogh Gleason Desiree – Dirección artística: Lyle Wheeler e Leland Fuller; Decorados: Walter M. Scott e Paul S. Fox Red Garters – Dirección artística: Hal Pereira e Roland Anderson; Decorados: Sam Comer e Ray Moyer A Star Is Born – Dirección artística: Malcolm Bert, Gene Allen e Irene Sharaff; Decorados: George James Hopkins
Mellor fotografía, branco e negro	Mellor fotografía, cor
A lei do silencio – Boris Kaufman The Country Girl – John F. Warren Executive Suite – George Folsey Rogue Cop – John Seitz Sabrina – Charles Lang, Jr.	Three Coins in the Fountain – Milton Krasner Sinuhé, o exipcio – Leon Shamroy A ventá indiscreta – Robert Burks Sete noivas para sete irmáns – George Folsey The Silver Chalice – William V. Skall
Mellor vestiario, branco e negro	Mellor vestiario, cor
Sabrina – Edith Head Madame de... – Georges Annenkov e Rosine Delamare Executive Suite – Helen Rose It Should Happen to You – Jean Louis Stazione Termini – Christian Dior	Jigokumon – Sanzo Wada Brigadoon – Irene Sharaff Desiree – Charles LeMaire e René Hubert A Star Is Born – Jean Louis, Mary Ann Nyberg e Irene Sharaff Non hai nada coma o espectáculo – Charles LeMaire, Travilla e Miles White
Mellor montaxe	Mellores efectos visuais
A lei do silencio – Gene Milford 20,000 Leagues Under the Sea – Elmo Williams O motín do Caine – William A. Lyon e Henry Batista The High and the Mighty – Ralph Dawson Sete noivas para sete irmáns – Ralph E. Winters	20,000 Leagues Under the Sea Hell and High Water Elas

Oscar honorífico

• Bausch and Lomb Optical "polas súas contribucións ao avance da industria cinematográfica"
• Kemp R. Niver "polo desenvolvemento do Renovare Process que fixo posible a restauración da colección cinematográfica da Biblioteca do Congreso"
• Greta Garbo "polas súas inesquecibles interpretacións da pantalla"
• Danny Kaye "polos seus talentos únicos, o seu servizo á Academia, á industria cinematográfica e ao pobo americano"
• Jon Whiteley e Vincent Winter "polas súas destacadas interpretacións xuvenís en The Little Kidnappers"

Mellor filme en lingua non inglesa

• Jigokumon (Xapón)

Controversias

Brando recibiu o seu primeiro Óscar pola súa interpretación en A lei do silencio fronte ao favorito Bing Crosby. Porén, hoxe considérase que a vitoria de Brando é das máis merecidas da historia dos Óscar.^[2] Logrou o premio na cuarta candidatura consecutiva, un récord non igualado.

Aínda máis sorprendente foi que Grace Kelly gañase o premio á mellor actriz. Judy Garland, a gran favorita por A Star Is Born, non puido asistir á cerimonia porque acababa de dar a luz o seu terceiro fillo. Leváronse cámaras ao seu cuarto para que puidese dar as grazas pola súa vitoria. Groucho Marx envioulle posteriormente un telegrama dicindo que a súa derrota era "o maior roubo dende o de Brink's".^[3]

Outra gran sorpresa foi a vitoria da canción homónima do filme de 20th Century Fox Three Coins in the Fountain en lugar de "The Man That Got Away" de A Star Is Born.