Dendragapus obscurus

Dendragapus obscurus é unha especie de ave da orde dos galiformes, familia dos fasiánidos e subfamilia dos tetraoninos, unha das dúas que integran o xénero Dendragapus.

Dendragapus obscurus
Dendragapus obscurus, macho Dendragapus obscurus, femia
Estado de conservación
Pouco preocupante[1]
Clasificación científica
Reino: Animalia Filo: Chordata Subfilo: Vertebrata Clase: Aves Orde: Galliformes Familia: Phasianidae Subfamilia: Tetraoninae Xénero: Dendragapus Especie: D. obscurus
Nome binomial
Dendragapus obscurus (Say, 1823)
Área de distribución de Dendragapus obscurus Área de distribución de Dendragapus obscurus
Subespecies
Véxase o texto

É un tetraonino de tamaño mediano, propio da cordilleira das Montañas Rochosas, en América do Norte, moi semellante ao seu conxénere Dendragapus fuliginosus.

Características

Moi semellante e estreitamente relacionado filoxeneticamente con Dendragapus fuliginosus), antigamente ambas as especies foron consideradas como conespecíficas,^[2][3][4] pero na actualidade recoñécense como especies independentes.^[5]

A plumaxe dos machos adultos e predominantemente escura, e a súa cola é longa, de forma cuadrangular, e de cor gris n a porción distal. Os machos presentan unha bolsa de aire violácea na garganta, rodeada de plumas brancas, e unha carúncula vermella sobre o ollo, visíbeis durante a exhibición nupcial. As plumaxe das femias adultas é apencada, con plumas castañas con marcas brancas e castaño escuras nas partes ventrais.^[3]

Hábitat e distribución

O hábitat de cría desta pita do monte son os bordos dos bosques de coníferas e mixtos nas rexións montañosas do oeste de Norte América, desde Alasca e Yukón até Novo México.^[3]

Bioloxía

Estas aves on residentes permanentes, pero poden desprazarse a curtas distancias camiñando ou con voos curtos cara a áreas con bosques máis densos en inverno, co estraño hábito de moverse cara a altitudes maiores no inverno.^[2]

Aliméntanse no solo, ou nas árbores en inverno. Nesta estación comen principalmente acículas de abetos e de Pseudotsuga taxifolia (abeto de Douglas) e, ocasionalmente, tamén acículas de Tsuga sp. e de Pinus sp. En verán son máis importantes outras plantas (Pteridium, Salix), bagas (Gaultheria, Mahonia, Rubus, Vaccinium) e insectos (particularmente formigas, escaravellos e saltóns).^[2]

Na época de celo os machos cantan marcando os seus territorios e fan curtos voos batendo as ás para atraeren ás femias. Os niños son simpes escavacións no solo escondidos entre arbustos ou pólas de árbores caídas. As fembras deixan o territorio dos machos despois do apareamento. Os polos aliméntase de exclusivamente de insectos nos primeiros dez días de vida.^[2]

Taxonomía

Macho exhibíndose na parada nupcial.

Femia.

Descrición

A especie foi descrita en 1823 polo naturalista estadounidense Thomas Say^[6] nunha nota da páxina 14 do traballo Exped. Rocky Mt. [James]Phila. 2ª ed., baixo o nome de Tetrao obscurus.^[7]

Etimoloxía

Para a do xénero, véxase Dendragapus.

O epíteto específico fai referencia á vor da súa plumaxe.

Subespecies

Recoñécense as seguintes subespecies:^[6]

• Dendragapus obscurus fuliginosus (Ridgway, 1873)
• Dendragapus obscurus howardi Dickey & van Rossem, 1923
• Dendragapus obscurus obscurus (Say, 1823)
• Dendragapus obscurus oreinus Behle & Selander, 1951
• Dendragapus obscurus pallidus Swarth, 1931
• Dendragapus obscurus richardsonii (Douglas, 1829)
• Dendragapus obscurus sierrae Chapman, 1904
• Dendragapus obscurus sitkensis Swarth, 1921

Controversia taxonómica

Dadas as similitudes entre moitas das especies dos tetraoninos, non hai acordo unánime sobre a taxonomía do xénero Dengragapus.

Así, por exemplo, o Sistema Integrado de Información Taxonómica (ITIS), só considera como válida a especie Dengragapus obscurus,^[6] considerando a Dendragapus fuliginosus como unha subespecie desta, Dendragapus obscurus fuliginosus (Ridgway, 1873),^[8] utilizando como fonte a Zoonomen - Zoological Nomenclature Resource (23-05-2005). Porén, o Grouse Specialist Group (Grupo de especialistas en pitas do monte) recoñece a ambas as especes, Dendragapus obscurus e Dendragapus fuliginosus, como especies independentes.^[5]

Outros consideran a especie Dendragapus falcipennis, que a maioría clasifican como Falcipennis falcipennis.^[9][10][11]

Finalmente, outros consideran a Dendragapus canadensis, especie definida por Linneo como Tetrao canadensis Linnaeus, 1758, que a maioría dos autores clasifican tamén dentro do xénero Falcipennis, como Falcipennis canadensis.^[12]