Instituto Arqueolóxico Alemán
instituto de investigación arqueolóxica From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
O Instituto Arqueolóxico Alemán (en alemán: Deutsches Archäologisches Institut –DAI–) é unha institución dedicada á investigación no ámbito da arqueoloxía e outros campos relacionados, fundada en Roma en 1829. Desde 1832 ten a súa sede en Berlín e configúrase como unha axencia federal dentro do Ministerio Federal de Relacións Exteriores da República Federal de Alemaña.[1]
A súa presidenta desde 2011 é Friederike Fless.[2] O seu secretario xeral é Philipp von Rummel.[3]
Remove ads
Historia
O 21 de abril de 1829, un círculo de eruditos, artistas e diplomáticos (Otto Magnus von Stackelberg, Theodor Panofka e August Kestner), liderados polo filólogo clásico e arqueólogo alemán Eduard Gerhard, fundaba en Roma o Istituto di Corrispondenza Archeologica co propósito de estudar os monumentos da arte antiga, a epigrafía e a topografía, e dar a coñecer os resultados das súas investigacións, baixo o mecenado do príncipe herdeiro de Prusia e máis tarde rei Frederico Guillerme IV (1840-1861). Cando Eduard Gerhard deixou Roma e marchou cara a Berlín en 1832, o instituto continuou operando en Roma, mais a súa sede foi trasladada a Berlín. Prusia fíxose cargo do financiamento ordinario do Instituto en 1859.[4][5]
En 1871 converteuse nunha institución estatal de Prusia, coa denominación de Instituto de Correspondencia Arqueolóxica, e en 1874 pasou a ter a consideración de institución imperial. Foi en 1887 cando comezou a denominouse oficialmente Instituto Arqueolóxico Imperial Alemán e a partir de 1914 Instituto Arqueolóxico do Imperio Alemán.[4]
En 1874, o DAI pasou a encadrarse dentro da estrutura do Ministerio Federal de Relacións Exteriores. A partir de 1934 e durante pouco tempo estivo subordinado ao Ministerio do Interior do Reich e logo ao Ministerio do Reich de Ciencia e Educación Pública. En 1945, o instituto foi administrado polo Estado de Berlín e en 1970 foille reasignado ao Ministerio de Relacións Exteriores por decreto do chanceler federal Willy Brandt.[4]
Remove ads
Organización
Sedes
Á parte da sede orixinaria de Roma e da sede central en Berlín, o Instituto Arqueolóxico Alemán conta con delegacións en Atenas, O Cairo (establecida en 1907), Istambul (1929), Madrid (1943), Bagdad (1955), Teherán (1961), e Damasco e Saná, estas últimas establecidas na década de 1980.[6]
Comisións
A Comisión Romano-xermánica (Römisch-Germanische Kommission) do Instituto Arqueolóxico Alemán ten a súa sede en Frankfurt e foi establecida en 1902. Conta coa biblioteca máis completa do mundo en materia de arqueoloxía prehistórica e centra as súas investigacións nesa época, así como na historia temperá de Europa e na arqueoloxía provincial romana.[7]
Pola súa banda, a Comisión de Historia Antiga e Epigrafía (Kommission für Alte Geschichte und Epigraphik), con sede en Múnic, fundada en 1951 e integrada no Instituto Arqueolóxico Alemán desde 1967, circunscribe o seu ámbito de interese á epigrafía grega e latina, a numismática, a papiroloxía e a topografía histórica.[8]
A máis recente é a Comisión para a Arqueoloxía das Culturas non Europeas (Kommission für Archäologie Außereuropäischer Kulturen). Ten a súa sede en Bonn e foi establecida en 1979, daquela coa denominación de Comisión de Arqueoloxía de Culturas non Europeas. Esta comisión conta cunha subsede en Ulán Bátor.[9]
Remove ads
Personalidades do Instituto Arqueolóxico Alemán
En función da época, os máximos dirixentes do Instituto tiñan a denominación de secretarios, secretarios xerais ou presidentes:[10]
Máximos dirixentes
Istituto di Corrispondenza Archeologica
- (1829-1838): Christian Karl Josias Freiherr von Bunsen.
- (1838-1844): August Kestner.
- (1845-1856): Wilhelm Henzen.
- (1856-1865): Heinrich Brunn.
- (1865-1887): Wolfgang Helbig.
Instituto Arqueolóxico Alemán
- (1887-1905): Alexander Conze.
- (1905-1911): Otto Puchstein.
- (1911-1922): Hans Dragendorff.
- (1922-1932): Gerhart Rodenwaldt.
- (1932-1936): Theodor Wiegand.
- (1938-1945): Martin Schede.
- (1947-1954): Carl Weickert.
- (1954-1960): Erich Boehringer.
- (1960-1972): Kurt Bittel.
- (1972-1980): Werner Krämer.
- (1980-1988): Edmund Buchner.
- (1988-2003): Helmut Kyrieleis.
- (2003-2008): Hermann Parzinger.
- (2008-2011): Hans-Joachim Gehrke.
- (desde 2011): Friederike Fless.
Revistas arqueolóxicas publicadas
Esta é unha listaxe das revistas científicas publicadas polo DAI ao longo da súa historia:[11]
- De índole xeral:
- Jahrbuch des Deutschen Archäologischen Instituts (JdI).
- Archäologischer Anzeiger (AA).
- Archäologische Bibliographie.
- Das sedes:
- Mitteilungen des Deutschen Archäologischen Instituts. Abteilung Rom, ovvero Römische Mitteilungen (RM).
- Mitteilungen des Deutschen Archäologischen Instituts. Abteilung Athen, ovvero Athener Mitteilungen (AM).
- Mitteilungen des Deutschen Archäologischen Instituts. Abteilung Istanbul, ovvero Istanbuler Mitteilungen (IstMitt).
- Mitteilungen des Deutschen Archäologischen Instituts. Abteilung Madrid, ovvero Madrider Mitteilungen (MM).
- Mitteilungen des Deutschen Archäologischen Instituts. Abteilung Kairo (MDAIK).
- Archäologische Mitteilungen aus Iran und Turan (AMIT).
- Baghdader Mitteilungen (BaM).
- Damaszener Mitteilungen (DaM).
- Das comisións:
- Beiträge zur Allgemeinen und Vergleichenden Archäologie (BAVA).
- Bericht der Römisch-Germanischen Kommission (BerRGK).
- Germania (Anzeiger der Römisch-Germanischen Kommission des Deutschen Archäologischen Instituts) (Germania).
- Chiron (Mitteilungen der Kommission für Alte Geschichte und Epigraphik des Deutschen Archäologischen Instituts (Chiron).
- Outras revistas:
- Spuren der Jahrtausende.
- Eurasia Antiqua (Zeitschrift für Archäologie Eurasiens (EurAnt).
Remove ads
Notas
Véxase tamén
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads