Mar Arxentino
mar From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
O mar arxentino[1][2][3] é un sector do océano Atlántico que cobre a plataforma continental adxacente ás costas da República Arxentina. Definido como unha rexión ecolóxica, o mar arxentino é un mar epicontinental, e comprende a zona desde a boca do estuario do Río da Prata polo norte (paralelo 35º Sur) ata a illa dos Estados polo sur, e desde a costa arxentina ata a isobata dos 200 metros de profundidade, que inclúe ás illas Malvinas.[4] Definido como un límite político, coincide coa zona económica exclusiva definida pola Arxentina na súa porción continental e as illas Malvinas, incluíndo parte do banco Namuncurá ou Burdwood (aproximadamente 56º 30' Sur). É dicir ata as 350 millas náuticas (370´4 km) da liña de base costeira.[5] O seu ancho varía entre 210 quilómetros fronte ao Mar da Prata e 850 na latitude das Illas Malvinas. A liña costeira prolóngase por 4.725 km.[6] Ao leste do Mar Arxentino esténdese a aínda máis extensa e moito máis profunda conca Arxentina.
Remove ads
Mar arxentino
O nome mar arxentino refírese a unha porción do mar da Arxentina, sendo este último o conxunto do espazo marítimo arxentino.
O explorador romanés Julio Popper foi o primeiro en empregar o nome "Mar Arxentino", cando en 1891 publicou un mapa denominado "Terra do fogo segundo as exploracións efectuadas polo enxeñeiro Julio Popper (1886 -1891)".[7] Popper denominou mar arxentino a:
«(...) a extensión marítima innombrada que baña o extremo sur da República e que se estende desde a illa dos Estados ao cabo de Fornos e desde a canle Beagle ao Atlántico occidental' '.
O nome estendeuse pouco despois ata abarcar todas as costas continentais arxentinas. A área mencionada por Popper, que era a área na zona sur de Terra do fogo, recibiu o nome de mar da Zona Austral como consecuencia da aprobación do Tratado de paz e amizade entre a Arxentina e Chile de 1984, pero segue sendo frecuentemente incluído como parte do Mar Arxentino.
A Organización Hidrográfica Internacional non incluíu o Mar da Arxentina dentro da súa publicación "Límites de océanos e mares" de 1953,[8] e a súa existencia como tal é rexeitada polo Reino Unido, país que mantén un litixio coa Arxentina pola soberanía das Illas Malvinas. Fóra da Arxentina, nos países onde predominan a cartografía marítima con nomes en inglés, o nome Mar Arxentino é pouco usado e a rexión é referida simplemente, descoñecendo os límites físicos concretos que posúe o Mar Arxentino, como unha parte máis do océano Atlántico na súa sección sur.
En 2009, durante o goberno de Cristina Fernández de Kirchner, a Chancelería arxentina presentou ás Nacións Unidas unha petición de expansión da plataforma continental, que abarca unha área de 1.782.500 quilómetros cadrados, equivalente a máis da metade do territorio emerxido, aplicando as regras establecidas na Convención das Nacións Unidas sobre o Dereito do Mar (CONVEMAR). A área reclamada tamén corresponde coa zona na que se atopan as Illas Malvinas e outras illas do Atlántico Sur sobre as que a Arxentina mantén unha disputa de soberanía con Gran Bretaña. En marzo de 2016 as Nacións Unidas aprobaron a petición arxentina por unanimidade,[9][10][11] pasando dos 990.000 quilómetros cadrados a 1.782.500 quilómetros cadrados de mar arxentino.
Remove ads
Biodiversidade
O mar arxentino é un dos mares máis templados do mundo. Recibe o frío da corrente das Malvinas desde o sur, que provén da Antártida e a cálida corrente do Brasil desde o norte.[12]
O mar arxentino ten doce áreas identificadas como lugares de gran biodiversidade. Existen dúas áreas protexidas internacionalmente, unha nacional e dezaoito provinciais.[12]
O mar arxentino ten plancto, algas, crustáceos, sardiñas e anchoas. que alimentan a fauna máis avanzada como pingüíns, cormoráns, quenllas, baleas, golfiños, marsopas, focas, leóns mariños e elefantes mariños.
Remove ads
Notas
Véxase tamén
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads