Metoxiclor
composto químico From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
O metoxiclor (methoxychlor) é un insecticida organoclorado, actualmente obsoleto e prohibido na Unión Europea.
Remove ads
Uso
O metoxiclor foi utilizado para protexer cultivos agrícolas, ornamentais, gando e animais de compañía contra as pulgas, mosquitos, cascudas e outros insectos. Pretendíase que fose un substituto do DDT, pero anos despois foi prohibido para o seu uso como pesticida debido á súa aguda toxicidade, bioacumulación e actividade de perturbador endócrino.[3]
A cantidade de metoxiclor atopado no medio ambiente cambia estacionalmente debido ao seu uso en granxas e forestal. Non se disolve doadamente en auga, polo que se mestura cun fluído baseado no petróleo e aplícase en spray ou utilízase en forma de po. O metoxiclor en spray deposítase no chan ou en ecosistemas acuáticos, onde pode detectarse nos sedimentos.[4] A súa degradación pode tardar moitos meses. Os organismos vivos inxiren e absorben o metoxiclor e este acumúlase na cadea trófica. Algúns metabolitos seus poden ter efectos non desexados.
Prohibición
O uso do metoxiclor como pesticida foi prohibido na Unión Europea en 2002[5] e nos Estados Unidos en 2003.[6]
Remove ads
Exposición humana
A exposición humana ao metoxiclor ocorre polo aire, solo e auga,[7] principalmente en persoas que traballan coa substancia ou son expostas a aire, solo ou auga contaminada. Non se sabe o rápida e eficientemente que esta substancia se absorbe polo corpo humano exposto a el polo aire contaminado ou por contacto coa pel.[7] En modelos animais, altas doses deste produto poden orixinar neurotoxicidade.[7] Algúns metabolitos do metoxiclor teñen efectos estroxénicos en animais adultos e en desenvolvemento antes do nacemento.[7] Un metabolito estudado é o 2,2-bis(p-hidroxifenil)-1,1,1-tricloroetano (HPTE), que mostra unha toxicidade reprodutiva en modelos animais ao reducir a biosíntese de testosterona.[8][9] Tales efectos afectan adversamente aos sistemas reprodutores de machos e femias. Pénsase que isto tamén "podería ocorrer en humanos" pero non foi probado.[7] Aínda que un estudo ligou o metoxicloro co desenvolvemento de leucemia en humanos, a maioría dos estudos en animais e humanos foron negativos, polo que organismos como a EPA estadounidense determinaron que non é clasificable como carcinóxeno. A EPA indica que os niveis por riba do Nivel Contaminante Máximo de 40 ppb "causan" depresión do sistema nervioso central, diarrea, danos ao fígado, riles e corazón e (cunha exposición crónica) retardo no crecemento.[3]
Disponse de pouca información sobre os seus efectos sobre o embarazo humano e os nenos, pero asúmese polos estudos feitos en animais que o metoxiclor cruza a placenta, e foi detectado no leite humano.[7]
A contaminación dos alimentos pode ocorrer a baixos niveis e recoméndase lavar todos os alimentos.[7] Varios lugares con lixo perigoso sábese que conteñen metoxiclor.
Os límites de residuos de pesticida máximos na Unión Europea están establecidos en 0,01 mg/kg nas laranxas e 0,01 mg/kg nas mazás.
Remove ads
Etiquetado
A EPA clasifica o metoxiclor como "un composto químico persistente, bioacumulativo e tóxico (PBT) polo programa da EPA Toxics Release Inventory (TRI)",[3] e, por tanto, é un composto con prioridade para a súa minimización no lixo.
Nomes comerciais utilizados foron: Chemform, Maralate, Methoxo, Methoxcide, Metox e Moxie.
Notas
Véxase tamén
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads