Mizoram
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Mizoram (en hindi: मिज़ोरम e en lingua mizo Mizoram, escrito en alfabeto latino) é un Estado sen litoral no nordeste da India, con Aizawl como capital e cidade máis grande. Comparte 722 quilómetros (449 millas) de fronteiras internacionais con Bangladesh ao oeste, e Myanmar ao leste e ao sur, con fronteiras nacionais interiores cos Estados indios de Assam, Manipur e Tripura.[1] Abrangue unha área de 21.087 quilómetros cadrados (8.139 millas cadradas) da que o 91% está cuberta por forestas, polo que é o Estado máis boscoso da India.
.svg?lang=gl)
Remove ads
Símbolos Estatais
| Animal | Saza (Serow) |  |
| Paxaro | Faisán da señora Hume (Vavu) |  |
| Árbore | Castiñeiro rosa india (Herhse) |  |
| Flor | Vanda vermella (Senhri) |  |
Os símbolos de Mizoram son o Saza ou Serow, un animal similar á cabra, habitante das rexións montañosas e boscosas do nordeste de India; o faisán da señora Hume,[3] de viva plumaxe, coñecido localmente como Vavu, é o paxaro estatal; a árbore estatal é o Castiñeiro rosa da India, chamado Herhse en mizo, valorado pola súa madeira, pola súa flor rosa e e usos medicinais; e a flor estatal é a Vanda vermella ou Senhri, unha orquídea de cores vibrantes.
Remove ads
Demografía
.png)
Poboación e urbanismo
Cunha poboación estimada de 1,25 millóns en 2023, é o segundo estado menos poboado da India.[4] Cunha taxa de urbanización do 51,5% é o estado máis urbanizado do nordeste da India, ocupando o quinto lugar en urbanización a nivel nacional.[5]
Etnias e linguas
Unha das dúas linguas oficiais e a lingua máis falada é o mizo, que serve como lingua franca entre varias comunidades étnicas que falan unha variedade doutras linguas tibeto-birmanas ou indoarias. Mizoram é o fogar da maior porcentaxe de castas e tribos rexistradas na India, sendo o pobo Mizo a maioría.[6]
Remove ads
Relixión
Mizoram é predominantemente cristián, con preto do 87% da poboación practicando o cristianismo, principalmente denominacións protestantes como o presbiterianismo e o baptismo. É un dos tres Estados da India con maioría cristiá (87%). Outras relixións como o budismo (8,51%), o hinduísmo (2,75%) e o islam (1,35%) tamén se practican no Estado. A poboación de Mizoram está formada predominantemente por tribos Mizo ou Zo, que comprenden preto do 83,4% da poboación do Estado, con outras comunidades importantes incluíndo os Chakma (8,5%) e Tripuri (3%). Debido ao prolongado conflito civil en Myanmar, Mizoram tamén viu unha afluencia de comunidades birmanas, especialmente da etnia Chin, que buscaron refuxio na rexión, cun estimado de 70.000 a 100.000 refuxiados birmanos que residen no Estado.[7]
Economía
Mizoram é unha economía agraria altamente alfabetizada. A agricultura de talla e queima, tamén coñecida como jhum, é a forma máis común de agricultura no Estado. Nos últimos anos, as prácticas de cultivo de jhum foron substituídas constantemente por unha importante industria de produtos hortícolas e de bambú.[8] [9] O produto interior bruto estatal para 2012 estimouse en cerca de 70.000 millóns de ₹rupias. Ao redor do 20% da poboación de Mizoram vive por debaixo do limiar da pobreza, cun 35% da pobreza rural a partir de 2014.[10] O Estado ten uns 871 quilómetros de estradas nacionais, con NH-54 e NH-150 que o conectan con Assam e Manipur respectivamente. Tamén é un punto de tránsito en crecemento para o comercio con Myanmar e Bangladesh.
Prohibición do alcol
En 1996, o goberno estatal prohibiu o licor; os líderes da igrexa argumentaron que se debería manter a prohibición, mentres outros argumentaron que a prohibición debía ser levantada.[11] Con todo, foi difícil facer cumprir a lei debido á grande demanda de alcol. En 2008, permitiuse de novo a fabricación, venda, posesión e consumo de viño de uvas e goiaba[12] para axudar á economía do Estado. En 2011, a lei foi modificada para incluír viño de mazá, xenxibre, maracuxá, pexego e pera. En 2014, o ministro de estupefacientes do Estado sinalou que a prohibición de bebidas alcohólicas producira problemas graves debido ao consumo de licor espurio e insalubre (de elaboración local), coñecido como zu. O goberno suxeriu que introduciría un proxecto de lei modificado para permitir que as tendas de venda polo miúdo vendesen alcol, pero non os bares.[13] O proxecto de lei de prohibición e control de bebidas alcohólicas de 2014 foi derrogado co Mizoram Liquor Prohibition Bill de 2019.[14][15]
Problemas de ratas
Cada 50 anos, o bambú de Mautam florece e as súas sementes ricas en proteínas provocan unha explosión na poboación de ratas negras na selva, que historicamente destruíu o abastecemento de alimentos de aldeas enteiras logo de que as ratas se trasladasen para devorar as colleitas. A praga de 1958–59 provocou un levantamento rural cunha violenta rebelión de 20 anos contra o goberno central. A disputa viu unha resolución en 1986. O problema das ratas repetiuse en Mizoram entre 2006 e 2008.[16] Os cultivos sufriron danos masivos, con rendementos en mínimos de 30 anos que só se recuperaron até os niveis anteriores en 2009, despois da floración do bambú Mautam.[17]
Remove ads
Historia
Crese que as primeiras civilizacións en Mizoram prosperaron desde ao redor do 600 a. C., con importantes evidencias arqueolóxicas descubertas na rexión de Vangchhia.[18] [19] [20] Despois diso, os pobos de fala tibeto-birmana emigraron gradualmente desde os outeiros de Chin no actual Myanmar. [21] Estes grupos formaron xefaturas organizadas e adoptaron prácticas agrícolas jhum. No século XVIII, varios clans da rexión uníronse para formar a identidade Mizo, converténdose nos habitantes dominantes da zona, introducindo a lingua, a cultura e a relixión Sakhua Mizo. A mediados do século XIX, os británicos realizaron unha serie de expedicións militares para facer valer o control da rexión, Mizoram foi anexionada polos británicos en 1895 e incorporada á provincia de Assam.[22] Baixo o dominio británico, a introdución de reformas administrativas e a difusión do cristianismo afectaron significativamente á sociedade mizo. [23]
Despois de que a India obtivese a independencia en 1947, Mizoram seguiu sendo parte de Assam como o Distrito de Lushai Hills. Despois da neglixencia do goberno assamés dos Mizos durante a fame (Mautam), a insurxencia foi dirixida pola Fronte Nacional Mizo na década de 1960 que culminou coa sinatura do Acordo de Paz de Mizoram en 1986.[24] O 20 de febreiro de 1987, Mizoram recibiu a plena condición de Estado, converténdose no 23º estado da India.
Remove ads
Artes escénicas
O cantante, compositora, poeta e artista Lalsangzuali Sailo, gañadora do premio Padma Shree, era natural de Mizoram.
O Estado de Mizoram ten moitos bailes tradicionais, como:
- Cheraw : un baile que consiste en homes que suxeitan bambú preto do chan. Tocan os paus ábrense e péchanse co ritmo da música. Mulleres con vestidos de cores bailan entrando e saíndo do bambú coa música. [25]
- Khual Lam : un baile mixto que tradicionalmente celebraba con éxito a caza con panos balanceándose con canto e música.[26]
- Chheih Lam : adoita realizarse durante noites frescas con cervexa de arroz, a xente senta en círculo con dous ou máis bailaríns no centro; cantan con composicións improvisadas e moitas veces humorísticas sobre acontecementos recentes ou convidados entre eles con música e bailaríns seguindo o ritmo. A canción chamábase Chheih Hla . A xente mizo tentou presentar o Chheih Lam durante os sermóns da igrexa con polémica.
- Chai Lam : un baile importante no Chapchar Kut, que sitúa aos músicos no centro mentres homes e mulleres con vestidos de cores alternan e forman un círculo; as mulleres sostiñan aos homes á cintura, mentres que os homes sostiñan ás mulleres aos ombreiros; dan un paso adiante para moverse en círculos mentres se balancean á esquerda e á dereita coa música. Pódese cantar unha canción que tamén se chama Chai.[25]
Remove ads
Notas
Véxase tamén
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads