aforar
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Verbo transitivo
aforar
- Acondicionar [unha vasilla].
- Dar ou tomar a foro [unha propiedade].
- Medir a capacidade de [un bocoi].
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
| Infinitivo | aforar |
| Xerundio | aforando |
| Participio | aforado, aforada, aforados, aforadas |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | aforo | aforas | afora | aforamos | aforades | aforan |
| Copretérito | aforaba | aforabas | aforaba | aforabamos | aforabades | aforaban | |
| Pretérito | aforei | aforaches | aforou | aforamos | aforastes | aforaron | |
| Antepretérito | aforara | aforaras | aforara | aforaramos | aforarades | aforaran | |
| Futuro | aforarei | aforarás | aforará | aforaremos | aforaredes | aforarán | |
| Pospretérito | aforaría | aforarías | aforaría | aforariamos | aforariades | aforarían | |
| Modo Subxuntivo |
Presente | afore | afores | afore | aforemos | aforedes | aforen |
| Pretérito | aforase | aforases | aforase | aforásemos | aforásedes | aforasen | |
| Futuro | aforar | aforares | aforar | aforarmos | aforardes | aforaren | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | afora | afore1 | aforemos | aforade | aforen1 | |
| Negativo | afores | afore1 | aforemos | aforedes | aforen1 | ||
| Infinitivo conxugado | aforar | aforares | aforar | aforarmos | aforardes | aforaren | |
| 1 Vostede(s) |
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads