batallar
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Verbo intransitivo
batallar
- Loitar nunha batalla.
- Porfiar [para conseguir algo] facéndolle fronte ás dificultades.
- Discutir intensamente contrastando ideas e argumentos.
Traducións
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
| Infinitivo | batallar |
| Xerundio | batallando |
| Participio | batallado, batallada, batallados, batalladas |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | batallo | batallas | batalla | batallamos | batallades | batallan |
| Copretérito | batallaba | batallabas | batallaba | batallabamos | batallabades | batallaban | |
| Pretérito | batallei | batallaches | batallou | batallamos | batallastes | batallaron | |
| Antepretérito | batallara | batallaras | batallara | batallaramos | batallarades | batallaran | |
| Futuro | batallarei | batallarás | batallará | batallaremos | batallaredes | batallarán | |
| Pospretérito | batallaría | batallarías | batallaría | batallariamos | batallariades | batallarían | |
| Modo Subxuntivo |
Presente | batalle | batalles | batalle | batallemos | batalledes | batallen |
| Pretérito | batallase | batallases | batallase | batallásemos | batallásedes | batallasen | |
| Futuro | batallar | batallares | batallar | batallarmos | batallardes | batallaren | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | batalla | batalle1 | batallemos | batallade | batallen1 | |
| Negativo | batalles | batalle1 | batallemos | batalledes | batallen1 | ||
| Infinitivo conxugado | batallar | batallares | batallar | batallarmos | batallardes | batallaren | |
| 1 Vostede(s) |
Remove ads
Verbo intransitivo
batallar
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads