bonito

bonito1

• Etimoloxía: de bo.

• Pronuncia: /boˈnito̝/ (AFI)

Adxectivo

bonito (ms: bonito; mpl: bonitos; fs: bonita; fpl: bonitas)

1. Agradábel á vista, ben proporcionado e con beleza.

Sinónimos

• belo
• feito
• fermoso
• guapo
• lindo

Antónimos

• feo

Termos relacionados

• bonitura

Traducións

• Alemán: hübsch ^(de).
• Castelán: bonito ^(es).
• Francés: joli ^(fr).
• Inglés: pretty ^(en).
• Italiano: grazioso ^(it), bello ^(it).
• Portugués: bonito ^(pt).

Adxectivo

bonito (ms: bonito; mpl: bonitos; fs: bonita; fpl: bonitas)

1. Bonito.

Adxectivo

bonito (ms: bonito; mpl: bonitos; fs: bonita; fpl: bonitas)

1. Bonito.