caer

Entrada incompleta Esta páxina está marcada para ser completada. Pode axudar no Galizionario completándoa.

Verbo intransitivo

caer

1. Perder o equilibrio.
2. Desprazarse verticalmente cara abaixo pola acción da gravidade.
3. Desprenderse algo do que estaba pegado ou suxeito.
4. Coincidir un día ou acontecemento en tal día da semana, data ou datas.
   • Sinónimos: cadrar.
5. Diminuír a un valor menor.

Termos relacionados

• caer da burra
• caer de chope
• caer do ceo
• caer enfermo
• caer na conta
• caer o pelo
• caer os ollos
• caer redondo
• caer sobre
• estar a caer

Traducións

• Alemán: fallen ^(de).
• Aragonés: cayer ^(an)
• Castelán: caer ^(es)
• Catalán: caure ^(ca)
• Chinés: 下降 ^(zh)
• Francés: tomber ^(fr).
• Inglés: drop ^(en), fall ^(en)
• Italiano: cascare ^(it).
• Occitano: càder ^(oc)
• Portugués: cair ^(pt)
• Romanés: cădea ^(ro)
• Siciliano: càdiri ^(scn)
• Vasco: erori ^(eu), jausi ^(eu)

Conxugación

Verbo semirregular da 2ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	caer
Xerundio	caendo
Participio	caído, caída, caídos, caídas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	caio	caes	cae	caemos	caedes	caen
	Copretérito	caía	caías	caía	caïamos	caïades	caían
	Pretérito	caín	caíches	caeu	caemos	caestes	caeron
	Antepretérito	caera	caeras	caera	caeramos	caerades	caeran
	Futuro	caerei	caerás	caerá	caeremos	caeredes	caerán
	Pospretérito	caería	caerías	caería	caeriamos	caeriades	caerían
Modo Subxuntivo	Presente	caia	caias	caia	caiamos	caiades	caian
	Pretérito	caese	caeses	caese	caésemos	caésedes	caesen
	Futuro	caer	caeres	caer	caermos	caerdes	caeren
Modo Imperativo	Afirmativo		cae	caia1		caede	caian1
	Negativo		caias	caia1		caiades	caian1
Infinitivo conxugado		caer	caeres	caer	caermos	caerdes	caeren

1 Vostede(s)

Verbo

caer

1. Caer.