coroar

Verbo transitivo

coroar

1. Colocar unha coroa na cabeza.
   • Exemplo: Coroaban os vencedores cunha coroa feita de loureiro.
     

1. Conferirlle a alguén o título de soberano póndolle unha coroa na cabeza dentro dun acto solemne.
   • Exemplo: Coroárona raíña cando tiña trece anos.
     

1. • Antónimos: descoroar, destronar.
2. Por extensión, facer a alguén gañador dunha competición.
   • Exemplo: Coroárona Miss Universo a semana pasada.
     

1. Enfeitar a xeito de coroa.
   • Exemplo: Na despedida de solteira coroáronnos con falos.
     

1. (Figurado) Ser algo a parte superior dunha cousa.
   • Exemplo: Un pináculo coroa o tellado da miña casa.
     

1. (Figurado) Alcanzar un cumio.
   • Exemplo: Tras moitas penurias, coroaron o Everest.
     

1. (Figurado) Rematar unha obra.
   • Exemplo: Coroou o seu roubo no banco cunha pintada que poñía: "Quen rouba a un ladrón, ten mil anos de perdón".
     

Traducións

• Alemán: krönen ^(de).
• Castelán: coronar ^(es).
• Catalán: coronar ^(ca).
• Finés: kruunata ^(fi).
• Francés: couronner ^(fr).
• Ido: kronizar ^(io).
• Inglés: crown ^(en).
• Italiano: incoronare ^(it).
• Portugués: coroar ^(pt).

Verbo

coroar

1. Coroar.