cotelear

Verbo intransitivo

cotelear

1. Deixar caer a cabeza por mor do sono ao non estar debidamente apoiado.
   • Sinónimos: cabecear, monear, moquear, topenear, toquear, toquenear.

Traducións

• Castelán: cabecear ^(es).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	cotelear
Xerundio	coteleando
Participio	coteleado, coteleada, coteleados, coteleadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	coteleo	coteleas	cotelea	coteleamos	coteleades	cotelean
	Copretérito	coteleaba	coteleabas	coteleaba	coteleabamos	coteleabades	coteleaban
	Pretérito	coteleei	coteleaches	coteleou	coteleamos	coteleastes	cotelearon
	Antepretérito	coteleara	cotelearas	coteleara	cotelearamos	cotelearades	cotelearan
	Futuro	cotelearei	cotelearás	coteleará	cotelearemos	cotelearedes	cotelearán
	Pospretérito	cotelearía	cotelearías	cotelearía	coteleariamos	coteleariades	cotelearían
Modo Subxuntivo	Presente	cotelee	cotelees	cotelee	coteleemos	coteleedes	coteleen
	Pretérito	cotelease	coteleases	cotelease	coteleásemos	coteleásedes	coteleasen
	Futuro	cotelear	coteleares	cotelear	cotelearmos	coteleardes	cotelearen
Modo Imperativo	Afirmativo		cotelea	cotelee1	coteleemos	coteleade	coteleen1
	Negativo		cotelees	cotelee1	coteleemos	coteleedes	coteleen1
Infinitivo conxugado		cotelear	coteleares	cotelear	cotelearmos	coteleardes	cotelearen

1 Vostede(s)