morder

Verbo transitivo

morder

1. Manter algo apertado entre os dentes, romper algo cos dentes ou ferir a alguén con eles.
   • Exemplo: Mordeu o lapis e levantou a mesa el só. Estaba a morder a mazá cando lembrou a análise. Foi rápido, e o can non foi quen de morderlle a perna.
     

1. • Sinónimos: abocar, trabar, trincar.

Traducións

• Alemán: beißen ^(de)
• Castelán: morder ^(es).
• Catalán: mossegar ^(ca)
• Chinés: 咬 ^(zh)
• Francés: mordre ^(fr).
• Inglés: to bite ^(en).
• Italiano: mordere ^(it).
• Polaco: gryźć ^(pl)
• Portugués: morder ^(pt)
• Siciliano: muzzicari ^(scn)
• Vasco: hozka egin ^(eu), kosk egin ^(eu)

Conxugación

Verbo regular da 2ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	morder
Xerundio	mordendo
Participio	mordido, mordida, mordidos, mordidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	mordo	mordes	morde	mordemos	mordedes	morden
	Copretérito	mordía	mordías	mordía	mordiamos	mordiades	mordían
	Pretérito	mordín	mordiches	mordeu	mordemos	mordestes	morderon
	Antepretérito	mordera	morderas	mordera	morderamos	morderades	morderan
	Futuro	morderei	morderás	morderá	morderemos	morderedes	morderán
	Pospretérito	mordería	morderías	mordería	morderiamos	morderiades	morderían
Modo Subxuntivo	Presente	morda	mordas	morda	mordamos	mordades	mordan
	Pretérito	mordese	mordeses	mordese	mordésemos	mordésedes	mordesen
	Futuro	morder	morderes	morder	mordermos	morderdes	morderen
Modo Imperativo	Afirmativo		morde	morda1		mordede	mordan1
	Negativo		mordas	morda1		mordades	mordan1
Infinitivo conxugado		morder	morderes	morder	mordermos	morderdes	morderen

1 Vostede(s)

Verbo

morder

1. Trabar, morder.

Verbo

morder

1. Trabar, morder.

Verbo

morder

1. Trabar, morder.