Լ

Լ, լ, (անվանում՝ լյուն), հայկական այբուբենի 12-րդ տառը։ Թվային արժեքը՝ «30»։

Լ, լ
Մեծատառ	Լ
Փոքրատառ	լ
Մասն է	Հայոց գրեր
Այբուբեն(ներ)	Հայերեն այբուբեն
Տեղը այբուբենում	12-րդ
Կազմված է	Լ և լ

Հայերենի այբուբեն
Ա ա	Ծ ծ	Ջ ջ
Բ բ	Կ կ	Ռ ռ
Գ գ	Հ հ	Ս ս
Դ դ	Ձ ձ	Վ վ
Ե ե	Ղ ղ	Տ տ
Զ զ	Ճ ճ	Ր ր
Է է	Մ մ	Ց ց
Ը ը	Յ յ	Ւ ւ
Թ թ	Ն ն	Փ փ
Ժ ժ	Շ շ	Ք ք
Ի ի	Ո ո	և
Լ լ	Չ չ	Օ օ
Խ խ	Պ պ	Ֆ ֆ

Ստեղծել է Մեսրոպ Մաշտոցը 405 - 406 թվականներին։ Միջնադարում օգտագործվել են «երկաթագիր», «գրչագիր», «նոտրգիր», «շղագիր» տառատեսակները^[1][2][3][4]։

Կիրառություն

Փոքրատառ լ-ն գործածվում է ծավալ չափելու լիտր միավորը նշանակելու համար։

Ուշագրավ փաստ

Մեծատառ Լ-ն իր տեսքով նման է լատիներեն L-ին։

Յունիկոդում ներկայացված է՝

• մեծատառ՝ «Լ». U+053C
• փոքրատառ՝ «լ». U+056C

Բրայլով ներկայացում

Dots-123