James D. Watson

James Dewey Watson (fæddur 6. apríl 1928) er bandarískur sameindalíffræðingur, erfðafræðingur og dýrafræðingur. Hann er frægastur fyrir að hafa uppgötvað byggingu DNA-sameindarinnar árið 1953 ásamt Francis Crick og Rosalind Franklin. Watson, Crick og Maurice Wilkins hlutu Nóbelsverðlaunin árið 1962 „fyrir uppgötvanir þeirra í tengslum við sameindagerð kjarnsýra og þýðingu hennar fyrir skipti upplýsinga í lifandi efni“. Eftir rannsóknir við Háskólann í Chicago og Háskólann í Indiana vann hann hjá Cavendish-rannsóknarstofunni við Cambridge-háskóla. Þar kynntist hann samstarfsmanni sínum, Francis Crick.

James Watson árið 2012.

Árið 1956 varð hann rannsóknarmaður við líffræðideild Harvard-háskóla, en þar vann hann til 1976 við rannsóknir á sviði sameindalíffræði. Frá 1988 til 1992 átti Watson í samstarfi við National Institutes of Health og tók þátt í stofnun Human Genome Project. Watson hefur skrifað mörg vísindarit, þar á meðal The Molecular Biology of the Gene (1965) og vinsælu bókina The Double Helix (1968) um uppgötvun byggingar DNA-sameindarinnar.

Frá árinu 1968 var hann forstjóri rannsóknarstofnunar Cold Spring Harbor Laboratory (CSHL) á Long Island í New York-fylki þar sem hann bætti bæði fjármögnun hennar og rannsóknir. Þar einbeitti hann sér að rannsóknum á krabbameini. Árið 1994 varð hann formaður stofnunarinnar og gegndi þeirri stöðu í tíu ár. Hann varð síðar heiðursrektor hjá stofnuninni en sagði af sér árið 2007 vegna umdeilds viðtals þar sem hann hélt fram tengslum kynþátta og greindar.

Heimildir

• Fyrirmynd greinarinnar var „James D. Watson“ á ensku útgáfu Wikipedia. Sótt 21. febrúar 2012.

  Þessi líffræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.