Ijrah
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Tembung Ijrah utawa Éjrah (Arab: هِجْرَة) iku tegesé 'pindhah'. Ijrah minangka sawijining cara kang dilakoni wong-wong jaman mbiyèn, mligi para nabi, kanggo uwal saka kaanan batil kebak dosa.
Ijrah ing jaman Mukamad kalakokaké nalika pindhah saka Mekah tumuju Madinah, undakara taun 662. Ing mangsa iku uga diwiwiti pananggalan ijriyah kang dadi paugerané muslim.
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads