beyan

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): 
• Kîtekirin: be·yan

Rengdêr

beyan

1. xuya, diyar, eşkere, berçav
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Ji wêjeya klasîk

• Ger xeberdar î ji sirra »kuntu kenzen« guh bidêr
  Da bi sed torê beyan kit me'neyê »lewlaki« rûh — ()

Bide ber

• biyan

Jê

• beyan bûn (lêker)
• beyan kirin (lêker)
• beyanbûn (navdêr)
• beyanbûyî (rengdêr)
• beyanî
• beyankirin (navdêr)
• beyankirî (rengdêr)
• beyanname

Etîmolojî

Ji erebî () ji rehê (, “diyar bûn, aşkere bûn, xuya bûn, ron bûn, zelal bûn”). Ji eynî rehî: beyn, mabeyn, beynelmilel, mubîn, beyanî...

Werger

• Almanî:  → ,  → ,  →  m,  →  m,  →  m,  → ,  →  m,  →  m, ^? →  m
• Erebî: ^?
• Farisî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → 
• Îngilîzî:  → ,  → , ^? → 
• Tirkî:  → ,  → 

Navdêr 1

beyan m

1. beyanname, daxuyanî, xuyanî, îlan, ragihandin, peyam, mesaj, belavok, namilke
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. beyanî, spêde, sibe, sihar, serê sibê, destpêka rojê, dema tav derdikeve
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Werger

• Îngilîzî:  → 

Navdêr 2

beyan m

1. Binêre: beyîn

Lêker

beyan parametre: c=gh: gerguhêz, c=ngh: negerguhêz, bo parametreyên din: Şablon:lêker#Bikaranîn

1. Binêre: beyîn

Tirkî

Navdêr

(forma pirjimar )

1. daxuyanî
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. daxuyan, beyan, eyan
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]